سِمنان، استان
25217900-2.jpg
واقع در مرکز شمال شرقی ایران. از شمال به استان های مازندران و گلستان، از شمالِ شرقی و شرق به استان خراسان، از جنوبِ شرقی به استان یزد، از جنوب به استان اصفهان، و از غرب به استان های قم و تهران محدود است. سراسر نواحی جنوبی و جنوب شرقی استان سمنان را دشت کویر و کویر حاج علیقلی و بخش شمالی آن را، که حدود بیست درصد مساحت این استان را شامل می شود، رشته کوه های البرز فراگرفته اند. کوه شاهوار، با ارتفاع ۳,۹۴۵ متر، بلندترین نقطۀ این استان است و کوه های گاوکشان، بادله کوه، سنگاب، نزوا، و کو ه بشم از دیگر ارتفاعات مهم آن به شمار می روند. اقلیم آن در ارتفاعات شمالی معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه خشک و در دشت های جنوبی گرم و خشک و حبله رود یگانه رود مهم آن است. فرآورده های کشاورزی این استان عبارت اند از غلات، حبوبات، محصولات جالیزی، علوفه، چغندرقند، پنبه، تنباکو، دانه های روغنی، پسته و بادام، انگور، و انواع میوه. فعالیت های صنعتی و اقتصادی این استان در سال های اخیر افزایش یافته و برخی از آن ها عبارت اند از تولید مواد غذایی، قند و شکر، ساخت ماشین آلات صنعتی، نساجی، و پنبه پاک کنی. سیلیس و گوگرد، فیروزه، آهک و سنگ های آهکی، گچ، نمک، زغال سنگ، و مس جزو کانی های مهم این استان به شمار می روند. استان سمنان با جمعیت ۵۸۹,۷۴۲ نفر (۱۳۸۵) از چهار شهرستان و دوازده بخش با مرکزیت اداری شهر سمنان تشکیل شده است و دامغان، گرمسار، و شاهرود از شهرهای مهم این استان محسوب می شوند. سمنان در تقسیمات کشوری آبان ۱۳۱۶ از شهرستان های استان دوم بود. در ۱۳۴۰ به فرمانداری کل سمنان تبدیل شد و در ۱۳۵۵ همراه با شهرستان های دامغان و شاهرود، استان سمنان را تشکیل داد.
25217900-2.jpg
واقع در مرکز شمال شرقی ایران. از شمال به استان های مازندران و گلستان، از شمالِ شرقی و شرق به استان خراسان، از جنوبِ شرقی به استان یزد، از جنوب به استان اصفهان، و از غرب به استان های قم و تهران محدود است. سراسر نواحی جنوبی و جنوب شرقی استان سمنان را دشت کویر و کویر حاج علیقلی و بخش شمالی آن را، که حدود بیست درصد مساحت این استان را شامل می شود، رشته کوه های البرز فراگرفته اند. کوه شاهوار، با ارتفاع ۳,۹۴۵ متر، بلندترین نقطۀ این استان است و کوه های گاوکشان، بادله کوه، سنگاب، نزوا، و کو ه بشم از دیگر ارتفاعات مهم آن به شمار می روند. اقلیم آن در ارتفاعات شمالی معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه خشک و در دشت های جنوبی گرم و خشک و حبله رود یگانه رود مهم آن است. فرآورده های کشاورزی این استان عبارت اند از غلات، حبوبات، محصولات جالیزی، علوفه، چغندرقند، پنبه، تنباکو، دانه های روغنی، پسته و بادام، انگور، و انواع میوه. فعالیت های صنعتی و اقتصادی این استان در سال های اخیر افزایش یافته و برخی از آن ها عبارت اند از تولید مواد غذایی، قند و شکر، ساخت ماشین آلات صنعتی، نساجی، و پنبه پاک کنی. سیلیس و گوگرد، فیروزه، آهک و سنگ های آهکی، گچ، نمک، زغال سنگ، و مس جزو کانی های مهم این استان به شمار می روند. استان سمنان با جمعیت ۵۸۹,۷۴۲ نفر (۱۳۸۵) از چهار شهرستان و دوازده بخش با مرکزیت اداری شهر سمنان تشکیل شده است و دامغان، گرمسار، و شاهرود از شهرهای مهم این استان محسوب می شوند. سمنان در تقسیمات کشوری آبان ۱۳۱۶ از شهرستان های استان دوم بود. در ۱۳۴۰ به فرمانداری کل سمنان تبدیل شد و در ۱۳۵۵ همراه با شهرستان های دامغان و شاهرود، استان سمنان را تشکیل داد.
wikijoo: سمنان،_استان