نانوتوکسیکولوژی مطالعه سمیت نانومواد است. [ ۱] به دلیل اثرات اندازه کوانتومی و نسبت بزرگ سطح به حجم، نانومواد دارای خواص منحصر به فردی در مقایسه با همتایان بزرگتر خود هستند که بر سمیت آنها تأثیر می گذارد. از خطرات احتمالی، به نظر می رسد قرار گرفتن در معرض استنشاق بیشترین نگرانی را ایجاد می کند، زیرا مطالعات حیوانی اثرات ریوی مانند التهاب، فیبروز و سرطان زایی را برای برخی از نانومواد نشان می دهد. [ ۲] تماس با پوست و قرار گرفتن در معرض بلع نیز نگران کننده است.
نانومواد حداقل یک بعد اولیه کمتر از ۱۰۰ نانومتر دارند و اغلب دارای خواصی متفاوت از اجزای عمده آنها هستند که از نظر فناوری مفید هستند. از آنجایی که فناوری نانو یک پیشرفت اخیر است، اثرات بهداشتی و ایمنی قرار گرفتن در معرض نانومواد، و اینکه چه سطوحی از قرار گرفتن در معرض ممکن است قابل قبول باشد، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. [ ۳] نانوذرات را می توان به نانوذرات مشتق از احتراق ( مانند دوده گازوئیل ) ، نانوذرات ساخته شده مانند نانولوله های کربنی و نانوذرات طبیعی ناشی از فوران های آتشفشانی، شیمی اتمسفر و غیره تقسیم کرد. نانولوله های کربنی و باکمینسترفولرن.
نانوسم شناسی یکی از زیر تخصص های سم شناسی ذرات است. به نظر می رسد که نانومواد دارای اثرات سمی غیرعادی هستند و با ذرات بزرگتر دیده نمی شوند، و این ذرات کوچکتر به دلیل توانایی آنها در حرکت با سطح آزادی بسیار بالاتر در حالی که بدن برای حمله طراحی شده است می تواند تهدید بیشتری برای بدن انسان باشد. ذرات بزرگتر به جای ذرات در مقیاس نانو. [ ۴] به عنوان مثال، حتی عناصر بی اثر مانند طلا در ابعاد نانومتری بسیار فعال می شوند. مطالعات نانوتوکسیکولوژیک برای تعیین اینکه آیا و تا چه اندازه این خواص ممکن است تهدیدی برای محیط زیست و انسان باشد در نظر گرفته شده است. [ ۵] نانوذرات نسبت سطح به واحد جرم بسیار بزرگ تری دارند که در برخی موارد ممکن است منجر به اثرات پیش التهابی بیشتر در بافت ریه شود. علاوه بر این، به نظر می رسد برخی از نانوذرات می توانند از محل رسوب خود به مکان های دور مانند خون و مغز منتقل شوند.
نانوذرات را می توان استنشاق، بلعیده، از طریق پوست جذب کرد و عمداً یا تصادفاً در طی اقدامات پزشکی تزریق کرد. آنها ممکن است به طور تصادفی یا سهواً از مواد کاشته شده در بافت زنده آزاد شوند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] یک مطالعه انتشار نانوذرات مهندسی شده هوابرد در محل کار و قرار گرفتن در معرض کارگران مرتبط با فعالیت های مختلف تولید و جابجایی را بسیار محتمل می داند. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنانومواد حداقل یک بعد اولیه کمتر از ۱۰۰ نانومتر دارند و اغلب دارای خواصی متفاوت از اجزای عمده آنها هستند که از نظر فناوری مفید هستند. از آنجایی که فناوری نانو یک پیشرفت اخیر است، اثرات بهداشتی و ایمنی قرار گرفتن در معرض نانومواد، و اینکه چه سطوحی از قرار گرفتن در معرض ممکن است قابل قبول باشد، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. [ ۳] نانوذرات را می توان به نانوذرات مشتق از احتراق ( مانند دوده گازوئیل ) ، نانوذرات ساخته شده مانند نانولوله های کربنی و نانوذرات طبیعی ناشی از فوران های آتشفشانی، شیمی اتمسفر و غیره تقسیم کرد. نانولوله های کربنی و باکمینسترفولرن.
نانوسم شناسی یکی از زیر تخصص های سم شناسی ذرات است. به نظر می رسد که نانومواد دارای اثرات سمی غیرعادی هستند و با ذرات بزرگتر دیده نمی شوند، و این ذرات کوچکتر به دلیل توانایی آنها در حرکت با سطح آزادی بسیار بالاتر در حالی که بدن برای حمله طراحی شده است می تواند تهدید بیشتری برای بدن انسان باشد. ذرات بزرگتر به جای ذرات در مقیاس نانو. [ ۴] به عنوان مثال، حتی عناصر بی اثر مانند طلا در ابعاد نانومتری بسیار فعال می شوند. مطالعات نانوتوکسیکولوژیک برای تعیین اینکه آیا و تا چه اندازه این خواص ممکن است تهدیدی برای محیط زیست و انسان باشد در نظر گرفته شده است. [ ۵] نانوذرات نسبت سطح به واحد جرم بسیار بزرگ تری دارند که در برخی موارد ممکن است منجر به اثرات پیش التهابی بیشتر در بافت ریه شود. علاوه بر این، به نظر می رسد برخی از نانوذرات می توانند از محل رسوب خود به مکان های دور مانند خون و مغز منتقل شوند.
نانوذرات را می توان استنشاق، بلعیده، از طریق پوست جذب کرد و عمداً یا تصادفاً در طی اقدامات پزشکی تزریق کرد. آنها ممکن است به طور تصادفی یا سهواً از مواد کاشته شده در بافت زنده آزاد شوند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] یک مطالعه انتشار نانوذرات مهندسی شده هوابرد در محل کار و قرار گرفتن در معرض کارگران مرتبط با فعالیت های مختلف تولید و جابجایی را بسیار محتمل می داند. [ ۹]
wiki: سم شناسی نانومواد