سم زدایی دیجیتالی

سم زدایی دیجیتالی ( انگلیسی: Digital detox ) اشاره به یک دورهٔ متناوب دارد که فردی به صورت داوطلبانه از استفادهٔ دستگاه های دیجیتالی همچون تلفن های هوشمند، رایانه ها و رسانه های اجتماعی خودداری می نماید. [ ۱] [ ۲] در یک نظرسنجی مربوط به سال ۲۰۱۵ که توسط شرکت حسابرسی دیلویت انجام گرفت، مشخص شد که حدود ۵۹٪ از کاربران تلفن همراه به میزان تقریبی ۵ دقیقه پیش از خواب، انواع پلتفرم های رسانه های اجتماعی را بررسی می نمایند و پس از بیدارشدن، این میزان از بررسی و چک کردن به بیش از ۳۰ دقیقه نیز می رسد. [ ۳]
استفادهٔ بیش از اندازهٔ فناوری دیجیتالی باعث کاهش کیفیت خواب، فشار باصره یا خستگی چشمی و همین طور منجر به افزایش سردردهای میگرنی می گردد. [ ۴] در تحقیقی جداگانه که بر روی ۷۰۰۰ شرکت کننده صورت پذیرفت، مشخص شد که تقریباً ۷۰٪ افرادی که از فناوری های دیجیتالی استفاده می کردند و جزو مبتلایان به پدیدهٔ اعتیاد به دستگاه نمایش بودند، گرفتار خستگی چشمیِ ناشی از خیره شدن روزافزون به دستگاه های دارای صفحه نمایش دیجیتالی اعم از تلفن هوشمند، رایانه، بازیهای ویدیویی و موارد مشابه بوده اند. [ ۴] تأثیر وسایل رایج فناوری همانند تلفن های همراه و رایانه ها بر روی خواب به وضوح تأیید شده است. نور ساطع شده از صفحهٔ نمایش می تواند تولید هورمون ملاتونین را مهار کند و این در حالی است که ملاتونین هورمونی است که وظیفهٔ اصلی اش کمک به تنظیم چرخهٔ خواب و بیداری است. [ ۵] علاوه بر موارد ذکر شده، تلفن های همراه و سایر دستگاه های فناوری می توانند به عنوان یک عامل حواس پرتی عمل کنند که مانع از خوابی آرام و باکیفیت می گردد. پیشنهاد شده است که برای جلوگیری از این معضل، تا یک ساعت پیش از خواب، استفاده از این دستگاه ها را رها کرد. [ ۵]