سلطان بن حمد ال خلیفه

[ویکی فقه] سلطان بن حمد آل خلیفه. آلِ خَلیفه، سلسله ای مالکی مذهب از عرب های عَتوبی عربستان که در نخستین سال های سده ۱۸م به کرانه های جنوبی خلیج فارس کوچیدند، درحدود ۱۱۹۶ق/۱۷۸۲م مجمع الجزایر بحرین را گرفتند و تا امروز بر بحرین فرمانروایی دارند. یکی از شخصیت های این خاندان، سلطان بن حمد است.
سلطان بن حمد (۱۳۶۱-۱۳۸۱ق/۱۹۴۲-۱۹۶۱م)، یکی از شخصیت های خاندان آل خلیفه است.
فرمانروایی سلطان
شیخ سلطان برای سست کردن مخالفت نمایندگان گروه های حاکم، به پول پراکنی و هراس افکنی پرداخت و برای گمراه سازی مردم اصلاحاتی را نوید داد.در ۱۳۶۱-۱۳۶۳ق/۱۹۴۲-۱۹۴۴م خطرناک ترین دشمنان سیاسی برکنار گردیدند. مخالفان سیاسی به زندان افتادند و جنبش مردم سرکوب شد. پس از جنگ، دگرگونی های ژرفی پدید آمد و بندرهای امروزین، پل هایی برای ارتباط جزایر به یکدیگر، جاده های مدرن، فرودگاه نمونه برای بزرگ ترین هواپیماها در شهرهای منامه و مُحرّق، هتل ها و باشگاه های نو، مدارس و بیمارستان ها ساخته شد. شبکه تلفن و برق و پست گسترش یافت، روزنامه های پرتیراژ به چاپ رسید و انجمن های ادبی تشکیل گردید.
← جنبش مردم بحرین
۱. ↑ داک آنتونی جان، امارات خلیج فارس، ج۱، ص۴۰، ترجمه مهدی مظفری، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۳۵۷ش. ۲. ↑ داک آنتونی جان، امارات خلیج فارس، ج۱، ص۴۴، ترجمه مهدی مظفری، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۳۵۷ش. ۳. ↑ داک آنتونی جان، امارات خلیج فارس، ج۱، ص۴۵، ترجمه مهدی مظفری، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۳۵۷ش. ۴. ↑ داک آنتونی جان، امارات خلیج فارس، ج۱، ص۴۵، ترجمه مهدی مظفری، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی، ۱۳۵۷ش.
منبع
...