سلطان بایسنغر بهادرخان

[ویکی فقه] بایْسُنْغُر میرزا، غیاث الدین بن شاهرخ بن امیر تیمور ملقب به سلطان بایسنغر بهادر خان، امیر زاده تیموری و سیاستمدار و حامیِ هنر و معماری و از خوشنویسان طراز اوّل بوده است.
گاه لقب او را معزّ الدین ذکر کرده اند. به جایِ بایسنغر و بایسنقر، تلفظ های دیگری چون بَیسُنقر نیز ممکن ولی بعید است این نکته درباره تلفظ قطعاً یونانی سوگور نیز صادق است.

معرفی بایسنغر بهادرخان
بایسنغر در ۸۰۲ در هرات متولد شد و در جمادی الاولی ۸۳۷ در قصر باغ سفید، نزدیک هرات، درگذشت (سنه هایی که در منابع دیگر آمده نا محتمل تر می نماید) مادرش، گوهر شاد بیگم، مهم ترین و شاخص ترین همسر شاهرخ بود.

فعایت های باسنغر بهادرخان
بایسنغر معرف برجسته فرهنگ اسلامی از سنخ ترک و ایرانی بود که به اهمیت و ارزش او تنها در دهه های اخیر و در تحقیقات جدید توجه شده است.
نولدکه که با زندگی بایسنغر آشنا بود، درباره نقش او در حیات فرهنگی آن عصر به نظر قطعی نرسید. در متون تاریخی قدیم و جدید، بایسنغر تحت الشعاع برادر بزرگترش، اُلُغ بیگ (۷۹۶ـ۸۵۳)، قرار گرفته است. جعفری مورّخ، وی را تنها به منزله امیر زاده ای دلیر و سخی ستوده است. در واقع، بایسنغر سیاستمداری (دولتمردی) تواناتر از الغ بیگ بود و دستاورد های فرهنگیش، گرچه در زمینه های دیگری بود، به هیچ روی کمتر از دستاورد های برادرش نبود.

دلایل ناشناخته ماندن بایسنغر
...