سلسله همگاه رقمی

سلسله همگام رقمی* یا چنان که بیشتر مشهور است، اس دی اچ ( SDH ) استانداردی برای ارتباطات سرعت بالا بر روی فیبر نوری یا لینک رادیویی است. این استاندارد که از استاندارد قدیمی تر پی دی اچ ( PDH ) * نشات گرفته را برخی به نام سانِت* نیز می شناسند. سانت SONET بطورکلی استاندارد مورد استفاده در آمریکا و کانادا است که جهت انتقال داده های همزمان مانند DS1, و غیر همزمان مانند ATM کاربرد وسیعی در مخابرات دارد.
اس دی نام استانداردی است که توسط آی تی یو در استاندارد آی تی یو - جی. ۷۰۷ طراحی شده است. استاندارد سانت متعلق به انسی بوده و به صورت مجزا طراحی شده است. هر دو استاندارد شباهت زیادی به یکدیگر دارند. هر چند اس دی اچ اندکی گسترده تر از سانت است اما بیشتر تفاوت های دو استاندارد به نامگذاری بخش بندی های داده ای بازمی گردد. این مقاله منحصراً به استاندارد بین المللی می پردازد.
در سیستم اس دی اچ برخلاف پی دی اچ برای جدا کردن یک بار شامل داده های اصلی* سطح پایینتر ( مثلاً E1 ) نیازی به بازگشایی سیگنال سطح بالا نخواهد بود، که این باعث کاهش زمان دستیابی، پیچیدگی و به طبع آن قیمت تجهیزات خواهد شد.
در اس دی اچ سیگنال ادغام* شده همگام*، به صورت جریان نوری در فیبر یا سیگنال رادیویی با لینک های رله رادیویی یا لینک ماهواره ای یا به صورت الکتریکی در کابل هم محور مخابره و منتقل می شود.
اس دی اچ در سال ۱۹۹۲ به شبکه مخابرات معرفی شد و از آن پس با رشدی سریع در تمام سطوح ساختار شبکه مخابرات به کار گرفته شده است. از جمله شبکه دسترسی شهری، مخابرات راه دور. این سیستم همان طور که گفته شد بر اساس سیستم قدیمی پی دی اچ و با بهبود دادن آن، به خصوص از نظر بحث زمان بندی * ایجاد شد. بر خلاف پی دی اچ سیگنالهای اس دی اچ همگام هستند و استاندارد سیستم پیچیده ای برای استخراج و هم زمان کردن Clockهای مختلف در خود دارد. قوانین و استانداردهای اس دی اچ توسط سی سی آی تی تی ( ITU یا CCITT سابق ) تدوین شده اند.