سقوط ادو

سقوط ادو ( به ژاپنی: 江戸開城 Edo Kaijō ) بین ماه مه و ژوئیه سال ۱۸۶۸ رخ داد. در آن زمان ادو ( امروزه توکیو ) توسط آخرین شوگون سالاری توکوگاوا کنترل می شد اما با سقوط شهر، کنترل آن به دست نیروهای طرفدار امپراتور میجی افتاد. سقوط ادو یکی از جنگ هایی است که در مجموع به جنگ بوشین شهرت دارند.
سایگو تاکاموری، فرمانده نیروهای طرفدار امپراتور در شمال و شرق ژاپن پیروزی هایی به دست آورده بود، و در جهت رسیدن به پایتخت در نبرد کوشو - کاتسونوما پیروز شده بود. او در نهایت قادر شد در ماه مه ۱۸۶۸ ادو را محاصره کند.
کاتسو کایشو فرمانده ارتش شوگون توکوگاوا یوشی نوبو، حاضر به مذاکره و تسلیم بی قید و شرط بود.
برخی از گروه های طرفدار شوگون پس از این تسلیم رسمی باز مقاوت را در شمال شرقی توکیو ادامه دادند، اما سرانجام ۴ ژوئیه ۱۸۶۸ در نبرد اوئنو شکست خوردند. در طی این مدت آخرین شوگون از شوگون سالاری توکوگاوا، توکوگاوا یوشی نوبو در معبد کان ائیجی به طور داوطلبانه در حبس بود.
در ۳ سپتامبر سال ۱۸۶۸، نام ادو به توکیو ( به معنی پایتخت شرقی ) تغییر نام داده شد، و امپراتور به طور رسمی پایتخت را از کیوتو به توکیو تغییر داد و برای اقامت قلعه ادو ( امروزه کاخ امپراتوری توکیو ) را برگزید.
در طی جنگ بوشین در ماه ژانویه، کاتسو کایشو فرمانده نیروهای شوگونی نخست اتحاد خود را با فرانسه، که ادامه جنگ را توصیه می کرد قطع کرد و روابط با انگلستان را دوباره برقرار کرد.
در ماه مارس، سفیر انگلستان در ژاپن هری اسمیت پارکز و مترجمش ارنست میسن ساتو به یوکوهاما بازگشتند. کاتسو کایشو مرتباً با ساتو تماس می گرفت که اگر نیروهای دولت جدید میجی وی را مجبور به اعدام توکوگاوا یوشینوبو کردند، وی در نظر دارد که توکوگاوا یوشینوبو را در یک کشتی جنگی و در پناهندگی انگلستان قرار داده و وی را در امان نگه دارد.
و در تاریخ ۱۳ مارس، اولین گفتگوی کاتسو کایشو و سایگو تاکاموری در تاکاناوا ( یکی از محله های توکیو ) برگزار شد. با این حال، کاتسو در این روز فقط به سایگو تاکاموری گفت که چیکاکو، شاهدخت کازو ( عمه امپراتور میجی و همسر شوگون چهاردهم ) را به گروگان نمی گیرد و موضوع اصلی به روز بعد موکول شد. در واقع، این موضوع پیامدهای قابل توجهی داشت. در همان روز، به دستور سایگو، کیناشی سی ایچیرو از ارتش جدید دولت از هری اسمیت پارکز در یوکوهاما بازدید کرد و از وی خواست که هنگام پیشروی نیروهای امپراتور به سمت ادو، نیروهای انگلیسی مستقر در یوکوهاما دخالتی نکنند. از آنجا که حملات به خارجی ها در اواخر دوره ادو مکرر بود، به منظور محافظت از تبعه از سال ۱۸۶۳، ۱۰۰۰ سرباز انگلیسی و ۳۰۰ سرباز فرانسوی، در یوکوهاما مستقر شده بودند. [ ۱] کیناشی سی ایچیرو همچنین خواستار ایجاد بیمارستانی به منظور درمان مجروحان نبرد احتمالی در ادو توسط انگلستان شد اما سفیر انگلستان درخواست وی را رد کرد و گفت «حمله به توکوگاوا یوشینوبو که تسلیم و مطیع شده است برخلاف راه و رسم سامورایی و همین طور اساس حقوق بین الملل است. » و تهدید کرد که اگر همچنان به جنگیدن مایل هستید نیروهای انگلیس و فرانسه را برای محافظت از ساکنان یوکوهاما به کار می گیرم. [ ۲]