سفید

[ویکی فقه] سفید یکی از رنگ ها می باشد که در به مناسبت در ابواب مختلف فقه از آن سخن گفته شده است.
سفید عنوان یکی از رنگ ها است.

کاربرد سفید در فقه
احکام مرتبط با آن را در بابهایی نظیر طهارت، ، صلات، حج و نکاح ذکر کرده‏اند.

احکام رنگ سفید
...

سفید یا سپید، رنگی است که ترکیب همهٔ رنگ های طیف قابل دیدن است. مکمل این رنگ سیاه است. [ ۱]
رنگ سپید مخالف سیاهی و تاریکی است. رنگ سپید رنگی مثبت، نورانی و مهیج محسوب می شود. همچنین رنگ سفید به عنوان نماد جوانی، عفت، پاکی، بی گناهی، خلوص و صلح محسوب می شود. پوشیدن لباس سپید باعث حالت روحانی، دلگشا و مفرح در فرد می شود. عروس ها سپید می پوشند تا نماد پاکی و معصومیت باشد. رنگ سپید رنگ تابستانی به حساب می آید چون نور را منعکس می کند و از گرم شدن جلوگیری می کند. کاربرد رنگ سپید در دکوراسیون و مد لباس زیاد است چون رنگ ملایم و خنثی بوده و با همه چیز تناسب دارد. از آنجایی که رنگ سپید روشن است آلودگی روی آن زود معلوم می شود. پرستارها و پزشک ها لباس سپید می پوشند که نشان دهندهٔ تمیزی و ضدعفونی بودن باشد.
قانونی برای استفاده از رنگ سپید در دکوراسیون وجود ندارد و در هر جایی می توان آن را بکار برد. ایجاد بافت، شکل و چاپ روی رنگ سپید راه بسیار مناسبی برای ایجاد کنتراست در اتاق ها و فضاهای سپید است. چون اتاق های سپید ممکن است بی روح به نظر برسند، می توان طیف گرم تری از رنگ سپید مانند شیری را بکار برد. رنگ شیری به دیوارها روشنی و گرما می بخشد. در اتاق هایی که سپید رنگ هستند، می توان با بکار بردن ظروف شیشه ای و نقره، کنتراست و جذابیت ایجاد کرد. در دکوراسیون رنگ سپید به عنوان بزرگ کننده و روشن کننده فضا شناخته شده است. با به بکار بردن رنگ سپید در اتاق های کوچک یا کم نور روی دیوارها، ستون ها و سقف می توان فضا را بسیار بزرگتر و روشن تر نشان داد. یک رنگ نشان دادن همه چیز تا حدی خطای دید ایجاد کرده و به چشم این اجازه را می دهد تا اتاق را بزرگتر از آنچه هست، ببیند. هر رنگی به اتاق سپید افزوده شود، برجسته به نظر می آید؛ مثلاً یک ماهی قرمز کوچک در تنگ آب در یک اتاقی که کاملاً سپید است، بسیار خودنمایی می کند.
• یاسی
• سپید یخچالی
↑ "Definition of white | Dictionary. com". www. dictionary. com ( به انگلیسی ) . Retrieved 2022 - 11 - 28.

سفید (White)
اصطلاحی است که به یک ضد انقلابی، به ویژه عضو نیروهای ضد کمونیست در جنگ داخلی روسیه(۱۹۱۸ـ۱۹۲۱)، اطلاق می شد. در جنگ داخلی روسیه، سفیدها تحت فرماندهی افسران پیشین تزاری قرار داشتند و تحت حمایت سربازان کشورهای خارجی بودند، ولی سرانجام از ارتش سرخبلشویک ها شکست خوردند. آن ها را همچون مخالفان سلطنت طلب انقلاب فرانسه، که نشان بیرقشان همان نشان «سوسن سفید» شاهان بوربونبود، سفید خواندند.