سفر اکتشافاتی لوئایسا ( Loaísa expedition ) ، یک سفر اکتشافی در اوایل قرن شانزدهم به اقیانوس آرام بود که توسط گارسیا جوفره دی لوئایسا ( ۱۴۹۰–۲۰ ژوئیه ۱۵۲۶ ) فرماندهی شد و به دستور پادشاه اسپانیا، چارلز اول، برای استعمار جزایر ادویه در هند شرقی، انجام شد. ناوگانی شامل هفت کشتی، از لاکرونیا، اسپانیا در ژوئیه ۱۵۲۵ حرکت کرد و پس از دور زدن ماژلان - الکانو، به دومین سفر دریایی تاریخ تبدیل شد که از اقیانوس آرام عبور کرد. این سفر منجر به کشف دریای هوسس، در جنوب کیپ هورن و جزایر مارشال در اقیانوس آرام شد. سرانجام یک کشتی در سپتامبر ۱۵۲۶ به جزایر اسپایس رسید.
سفر دی لوئایسا، هم به عنوان یک مأموریت نجات و هم یک سفر دریایی اکتشافی در نظر گرفته شد. ویکتوریا، یک کشتی از سفر ماژلان به اقیانوس آرام بود که در سال ۱۵۲۲ به اسپانیا بازگشت با این خبر که کشتی خواهرش، ترینیداد، آخرین بار در حال تلاش برای بازگشت به خانه از طریق کشتی رانی به سمت شرق از مسیر جزایر اسپایس به سمت آمریکای جنوبی، دیده شده است. به دی لوئایسا دستور داده شد که در سفر بازگشت در مسیر مورد نظر خود به اسپانیا، به دنبال ترینیداد یا اخباری از سرنوشت آن باشد. [ ۱] او قرار بود در صورت عدم موفقیت، جزایر ماژلان اسپایس راه یافته و به استعمار در بیاورد و همچنین اخباری از سرزمین نیمه افسانه ای اوفیر که دانشمندان اسپانیایی معتقد بودند، ممکن است در نزدیکی چین باشد، ارائه دهد. برای این منظور، به دی لوئایسا هفت کشتی و در مجموع ۴۵۰ مرد، از جمله تاجران و مدیرانی برای اداره جزایر اسپایس، اختصاص یافت. [ ۲]
گروه اعزامی در ۲۴ ژوئیه ۱۵۲۵ از کورونا حرکت کرد. این گروه شامل هفت کشتی سانتا ماریا د لا ویکتوریا، سانکتی اسپیریتوس، آنونسیادا، سن گابریل، سانتا ماریا دل پارال و سن لزمس و یک پتاچ ( کشتی کوچک بادبانی دو دکل ) به نام سانتیاگو بود. دی لوئایسا به همراه خوان سباستین الکانو که در سال ۱۵۲۱ در طول سفر ماژلان به جزایر اسپایس رسیده بود، به عنوان کاپیتان، گمارده شدند.
ناوگان به سمت جنوب غربی به سمت جزایر قناری و سپس به سمت جنوب در امتداد خط ساحلی آفریقا حرکت کرد. [ ۳] در نوامبر ۱۵۲۵، دی لوئایسا از غرب اقیانوس اطلس، به سمت برزیل حرکت کرد و در ژانویه ۱۵۲۶ به ساحل پاتاگونیا رسید. هیچ نشانه ای از ترینیداد نبود و دی لوئایسا تصمیم گرفت که جستجوی او را متوقف کند و به جای آن، به سمت جزایر اسپایس ادامه مسیر دهد. با این حال، آب و هوا خوب نبود و طی چند هفته بعد، با وزش بادهای شدید هنگام تلاش برای ورود به تنگه ماژلان، کشتی ها به طور متناوب جمع و پراکنده می شدند. دو کشتی سانکتی اسپیریتوس و آنونسیادا، غرق شدند و کشتی سن گابریل، به اقیانوس اطلس رفت و گروه را ترک کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسفر دی لوئایسا، هم به عنوان یک مأموریت نجات و هم یک سفر دریایی اکتشافی در نظر گرفته شد. ویکتوریا، یک کشتی از سفر ماژلان به اقیانوس آرام بود که در سال ۱۵۲۲ به اسپانیا بازگشت با این خبر که کشتی خواهرش، ترینیداد، آخرین بار در حال تلاش برای بازگشت به خانه از طریق کشتی رانی به سمت شرق از مسیر جزایر اسپایس به سمت آمریکای جنوبی، دیده شده است. به دی لوئایسا دستور داده شد که در سفر بازگشت در مسیر مورد نظر خود به اسپانیا، به دنبال ترینیداد یا اخباری از سرنوشت آن باشد. [ ۱] او قرار بود در صورت عدم موفقیت، جزایر ماژلان اسپایس راه یافته و به استعمار در بیاورد و همچنین اخباری از سرزمین نیمه افسانه ای اوفیر که دانشمندان اسپانیایی معتقد بودند، ممکن است در نزدیکی چین باشد، ارائه دهد. برای این منظور، به دی لوئایسا هفت کشتی و در مجموع ۴۵۰ مرد، از جمله تاجران و مدیرانی برای اداره جزایر اسپایس، اختصاص یافت. [ ۲]
گروه اعزامی در ۲۴ ژوئیه ۱۵۲۵ از کورونا حرکت کرد. این گروه شامل هفت کشتی سانتا ماریا د لا ویکتوریا، سانکتی اسپیریتوس، آنونسیادا، سن گابریل، سانتا ماریا دل پارال و سن لزمس و یک پتاچ ( کشتی کوچک بادبانی دو دکل ) به نام سانتیاگو بود. دی لوئایسا به همراه خوان سباستین الکانو که در سال ۱۵۲۱ در طول سفر ماژلان به جزایر اسپایس رسیده بود، به عنوان کاپیتان، گمارده شدند.
ناوگان به سمت جنوب غربی به سمت جزایر قناری و سپس به سمت جنوب در امتداد خط ساحلی آفریقا حرکت کرد. [ ۳] در نوامبر ۱۵۲۵، دی لوئایسا از غرب اقیانوس اطلس، به سمت برزیل حرکت کرد و در ژانویه ۱۵۲۶ به ساحل پاتاگونیا رسید. هیچ نشانه ای از ترینیداد نبود و دی لوئایسا تصمیم گرفت که جستجوی او را متوقف کند و به جای آن، به سمت جزایر اسپایس ادامه مسیر دهد. با این حال، آب و هوا خوب نبود و طی چند هفته بعد، با وزش بادهای شدید هنگام تلاش برای ورود به تنگه ماژلان، کشتی ها به طور متناوب جمع و پراکنده می شدند. دو کشتی سانکتی اسپیریتوس و آنونسیادا، غرق شدند و کشتی سن گابریل، به اقیانوس اطلس رفت و گروه را ترک کرد.
wiki: سفر اکتشافاتی لوئایسا