سعادیا بن یوسف گائون یا سعید بن یوسف الفیومی[ ۱] ( عبری:סעדיה בן יוסף גאון ) خاخام و فیلسوف یهودی بود.
سعادیا گائون در سال ۸۸۲ میلادی در فیوم ( پیتومی ) در مصر زاده شد. در بیست سالگی یک واژه نامه زبان عبری نوشت. سه سال بعد، نوشته ای بر ضد گروه قرائیم نوشت. او پس از زندگی در حلب، از شهرهای سوریه، در شهر بابل سکنی گزید. در آن جا سعادیا با گائون یهودی دیگری یعنی هارون بن مئیر به گفتگو پرداخت؛ این گفتگو به مشاجره ای تند تبدیل شد و سبب آن تعیین تاریخ روزهای مقدس بوده است. پس از آن، سعادیا به مقام گائون آموزشگاه بابلی سورا برگزیده شد. در زمان سعادیا گائون، دانشکدهٔ سورا از سراسر جهان یهود دانشجو پذیرفت. اما به زودی سعادیا با راو بزرگ بابل، داوود بن زکی به مخالفت برخاست. هنگامی که داوود بن زکی می خواست به جای سعادیا، شخص دیگری را به عنوان گائون دانشکده قرار دهد، سعادیا راو بزرگ دیگری را برگزید. جنگ و درگیری میان این دو رهبر فکری یهود، هفت سال ادامه یافت؛ تا این که بزرگان یهودی آن دو را آشتی دادند و سعادیا به عنوان گائون اعظم دانشکدهٔ سورا برگزیده شد.
سعادیا به عنوان گائون در مدرسهٔ بابل، رساله هایی در موضوعات مختلف نوشت. او در مورد دستور زبان و فرهنگ زبان عبری، به تحقیقات گسترده ای دست زد. وی تقریباً تمام کتاب تَنَخ یهودی را به زبان عربی ترجمه کرد. یک کتاب دعا و همچنین اشعاری برای نیایش های دسته جمعی نگاشت؛ نوعی روش شناسی مبتنی بر دانش دینی و تفسیر جدیدی از تحقیقات هاگادا و تلمود ارائه داد؛ پرسش های بسیاری در مورد شریعت یهود را تدوین کرد، در پاسخ به سؤالات جوامع پراکنده یهود احکام مهمی را صادر کرد و بر تلمود و میشنا شرح نوشت؛ آثاری در زمینهٔ سال نامه و تاریخ نگاری های برپایهٔ کتاب مقدس و نوشته های ربی ها و حاخام ها نگاشت و الهیات عقلی به وجود آورد.
سعادیا در اثر اصلی فلسفی اش امانات و اعتقادات در صدد رد دعاوی دینی مسیحیان، مسلمانان و زرتشتیان برآمد. سعادیا تنها تورات را دارای سرچشمهٔ خداوندی می دانست؛ وی اعتقاد دینی و عقل را با هم سازگار می دانست و بر این مبنا سعی در اثبات خدا نمود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسعادیا گائون در سال ۸۸۲ میلادی در فیوم ( پیتومی ) در مصر زاده شد. در بیست سالگی یک واژه نامه زبان عبری نوشت. سه سال بعد، نوشته ای بر ضد گروه قرائیم نوشت. او پس از زندگی در حلب، از شهرهای سوریه، در شهر بابل سکنی گزید. در آن جا سعادیا با گائون یهودی دیگری یعنی هارون بن مئیر به گفتگو پرداخت؛ این گفتگو به مشاجره ای تند تبدیل شد و سبب آن تعیین تاریخ روزهای مقدس بوده است. پس از آن، سعادیا به مقام گائون آموزشگاه بابلی سورا برگزیده شد. در زمان سعادیا گائون، دانشکدهٔ سورا از سراسر جهان یهود دانشجو پذیرفت. اما به زودی سعادیا با راو بزرگ بابل، داوود بن زکی به مخالفت برخاست. هنگامی که داوود بن زکی می خواست به جای سعادیا، شخص دیگری را به عنوان گائون دانشکده قرار دهد، سعادیا راو بزرگ دیگری را برگزید. جنگ و درگیری میان این دو رهبر فکری یهود، هفت سال ادامه یافت؛ تا این که بزرگان یهودی آن دو را آشتی دادند و سعادیا به عنوان گائون اعظم دانشکدهٔ سورا برگزیده شد.
سعادیا به عنوان گائون در مدرسهٔ بابل، رساله هایی در موضوعات مختلف نوشت. او در مورد دستور زبان و فرهنگ زبان عبری، به تحقیقات گسترده ای دست زد. وی تقریباً تمام کتاب تَنَخ یهودی را به زبان عربی ترجمه کرد. یک کتاب دعا و همچنین اشعاری برای نیایش های دسته جمعی نگاشت؛ نوعی روش شناسی مبتنی بر دانش دینی و تفسیر جدیدی از تحقیقات هاگادا و تلمود ارائه داد؛ پرسش های بسیاری در مورد شریعت یهود را تدوین کرد، در پاسخ به سؤالات جوامع پراکنده یهود احکام مهمی را صادر کرد و بر تلمود و میشنا شرح نوشت؛ آثاری در زمینهٔ سال نامه و تاریخ نگاری های برپایهٔ کتاب مقدس و نوشته های ربی ها و حاخام ها نگاشت و الهیات عقلی به وجود آورد.
سعادیا در اثر اصلی فلسفی اش امانات و اعتقادات در صدد رد دعاوی دینی مسیحیان، مسلمانان و زرتشتیان برآمد. سعادیا تنها تورات را دارای سرچشمهٔ خداوندی می دانست؛ وی اعتقاد دینی و عقل را با هم سازگار می دانست و بر این مبنا سعی در اثبات خدا نمود.
wiki: سعادیا گائون