سریه سعد بن ابی وقاص

[ویکی فقه] سریه بر تعدادی از سپاهیان لشکر، بین پنج تا سیصد یا چهارصد تن که پیشاپیش لشکر به سوی دشمن حرکت می کنند، اطلاق شده است.
بعد از غزوه عشیره و پس از بازگشت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به مدینه پیش از غزوه بدر اولى یا بعد از آن، سعد را با گروهى که مرکب از هشت نفر یا بیشتر بودند به منظور برخورد با کاروان قریش فرستاد، ولى کاروانیان پیش از آنکه فرستادگان به محل عبور آنها برسند از آن ناحیه گذشته بودند و از این رو سعد و همراهان به مدینه بازگشتند.