سریه بشیر بن سعد به یمن و جبار

[ویکی فقه] در پی خبر "حسیل بن نویره" در مورد حمله ی قریب الوقوع قبیله ی غطفان به مدینه، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در شوال سال هفتم هجری، بشیر بن سعد را برای این سریه اعزام کرد.
"سریه" از ماده «سرو» و به قطعه ای از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آنکه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان خارج شود.
ابن عبدالبر، اندلسی ، الدرر فی اختصار المغازی و السیر، قاهره ، وزارت اوقاف مصر، ۱۴۱۵ه.ق.، چاپ اول، ص۹۵.
درباره ی علت وقوع این سریه نوشته اند، حَسِیل بن نُوَیره که از قبیله ی اشجع و راهنمای رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی خیبر بود، به مدینه آمد. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از او پرسیدند: از کجا می آید؟ او پاسخ داد: از منطقه « جُبَار » (آبی است متعلق به «بنی حمیس» که بین «مدینه» و منطقه ی «فید» واقع شده است.
حموی بغدادی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، بیروت ، دار صادر، ۱۹۹۵م.، چاپ دوم، ج۲، ص۹۸.
در پی خبر "حَسِیل بن نُوَیره" در مورد حمله ی قریب الوقوع قبیله ی غطفان به مدینه، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در شوال سال هفتم هجری،
واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۹ه.ق.، چاپ سوم، ج۲، ص۷۲۷-۷۲۸.
...