سِروما ( Seroma ) تجمع مایع سروزی شفاف ( پلاسمای خون فیلترشده ) است که ممکن است گاهی پس از جراحی، به ویژه پس از جراحی پستان، جراحی شکم و جراحی های ترمیمی در بدن ایجاد شود. این زائده را می توان با علائم فیزیکی و با سی تی اسکن تشخیص داد.
کنترل سروما ممکن است دشوار باشد. مایع سروزی ممکن است به طور طبیعی نشت کند که این نشت مداوم می تواند مشکلاتی ایجاد کند. مایع را می توان با روش هایی چون وارد کردن یک درن به روش جراحی تخلیه کرد. با جراحی دقیق می توان از وقوع سروما جلوگیری کرد.
سروما حاوی مایع سروزی است. [ ۱] این مایع، از پلاسمای خون تشکیل شده است که از رگ های خونی کوچک پاره شده و مایعات ناشی از التهاب تولیدی توسط سلول های آسیب دیده و در حال مرگ، خارج شده است. [ نیازمند منبع] سروماها با هماتوم که حاوی گلبول های قرمز و آبسه های چرکین ناشی از عفونت، متفاوت هستند. مایع سروزی نیز با لنف متفاوت است.
سروما معمولاً به صورت یک تودهٔ سخت در زیر پوست احساس می شود. که ممکن است باعث اریتم ( قرمزی پوست ) شود. [ ۱] سروماها همچنین می توانند درد قابل توجهی ایجاد کنند. [ ۲] سروما ممکن است با بررسی نشانه ها روی پوست تشخیص داده شود. در سی تی اسکن، سروماها دارای چگالی پرتوی ۰ تا ۲۰ واحد هانسفیلد هستند، [ ۳]
سروما معمولاً بر اثر جراحی ایجاد می شود. سروماها به ویژه پس از جراحی پستان ( برای مثال، ماستکتومی ) ، جراحی شکم، و جراحی ترمیمی شایع هستند. همچنین پس از جراحی گردن، جراحی تیروئید و پاراتیروئید، و ترمیم فتق نیز قابل مشاهده است. [ ۴] [ ۵] هرچه مداخلهٖ ی جراحی، بزرگ تر باشد، احتمال تشکیل سروما بیشتر است. برداشتن زودهنگام یا نادرست بخیه ها گاهی می تواند منجر به تشکیل سروما یا ترشح مایع سروزی از اطراف محل جراحی شده شود. همچنین گاهی سروما می تواند در اثر آسیب، ایجاد شود، مانند زمانی که تورم اولیهٔ ناشی از ضربه یا افتادن، به طور کامل فروکش نکند. مایع سروزی باقی مانده باعث ایجاد سروما می شود که معمولاً بدن به مرور زمان و به تدریج، آن را جذب می کند ( اغلب، روزها یا هفته ها طول می کشد ) ، اما گاهی نیز گره ای از بافت کلسیفیه باقی می ماند. سروماهای بزرگ نسبت به سروماهای کوچک مدت بیشتری طول می کشد تا دچار عفونت ثانویه شوند. [ ۶] سروما ممکن است برای چندین ماه، یا حتی سال ها با سخت شدن بافت اطراف باقی بماند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکنترل سروما ممکن است دشوار باشد. مایع سروزی ممکن است به طور طبیعی نشت کند که این نشت مداوم می تواند مشکلاتی ایجاد کند. مایع را می توان با روش هایی چون وارد کردن یک درن به روش جراحی تخلیه کرد. با جراحی دقیق می توان از وقوع سروما جلوگیری کرد.
سروما حاوی مایع سروزی است. [ ۱] این مایع، از پلاسمای خون تشکیل شده است که از رگ های خونی کوچک پاره شده و مایعات ناشی از التهاب تولیدی توسط سلول های آسیب دیده و در حال مرگ، خارج شده است. [ نیازمند منبع] سروماها با هماتوم که حاوی گلبول های قرمز و آبسه های چرکین ناشی از عفونت، متفاوت هستند. مایع سروزی نیز با لنف متفاوت است.
سروما معمولاً به صورت یک تودهٔ سخت در زیر پوست احساس می شود. که ممکن است باعث اریتم ( قرمزی پوست ) شود. [ ۱] سروماها همچنین می توانند درد قابل توجهی ایجاد کنند. [ ۲] سروما ممکن است با بررسی نشانه ها روی پوست تشخیص داده شود. در سی تی اسکن، سروماها دارای چگالی پرتوی ۰ تا ۲۰ واحد هانسفیلد هستند، [ ۳]
سروما معمولاً بر اثر جراحی ایجاد می شود. سروماها به ویژه پس از جراحی پستان ( برای مثال، ماستکتومی ) ، جراحی شکم، و جراحی ترمیمی شایع هستند. همچنین پس از جراحی گردن، جراحی تیروئید و پاراتیروئید، و ترمیم فتق نیز قابل مشاهده است. [ ۴] [ ۵] هرچه مداخلهٖ ی جراحی، بزرگ تر باشد، احتمال تشکیل سروما بیشتر است. برداشتن زودهنگام یا نادرست بخیه ها گاهی می تواند منجر به تشکیل سروما یا ترشح مایع سروزی از اطراف محل جراحی شده شود. همچنین گاهی سروما می تواند در اثر آسیب، ایجاد شود، مانند زمانی که تورم اولیهٔ ناشی از ضربه یا افتادن، به طور کامل فروکش نکند. مایع سروزی باقی مانده باعث ایجاد سروما می شود که معمولاً بدن به مرور زمان و به تدریج، آن را جذب می کند ( اغلب، روزها یا هفته ها طول می کشد ) ، اما گاهی نیز گره ای از بافت کلسیفیه باقی می ماند. سروماهای بزرگ نسبت به سروماهای کوچک مدت بیشتری طول می کشد تا دچار عفونت ثانویه شوند. [ ۶] سروما ممکن است برای چندین ماه، یا حتی سال ها با سخت شدن بافت اطراف باقی بماند. [ ۱]
wiki: سروما