سردردهای تنشی

دانشنامه عمومی

سردردهای تنشی ( انگلیسی: Tension headache ) ، رایج ترین نوع سردرد اولیه است. این درد می تواند از قسمت تحتانی پشت سر، گردن، چشم ها یا سایر گروه های عضلانی بدن آغاز شود که به طور معمول در هر دو طرف سر تأثیر می گذارد. سردردهای تنشی نزدیک به ۹۰٪ از کل سردردها را تشکیل می دهند.
داروهای ضد درد، مانند آسپرین ( استیل سالیسیلیک اسید ) و ایبوپروفن، برای درمان سردرد تنشی مؤثر هستند. به نظر می رسد داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای برای پیشگیری مفید هستند.
از سال ۲۰۱۶، سردرد تنشی در حدود ۱٫۸۹ میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار داده است و در زنان نسبت به مردان ( ۲۳ درصد نسبت به ۱۸ درصد ) رایج تر است.
براساس سومین ویرایش طبقه بندی بین المللی اختلالات سردرد، [ ۱] حملات درد باید دارای معیارهای زیر باشند:
• مدت زمان بین ۳۰ دقیقه تا ۷ روز
• حداقل دو ویژگی از چهار ویژگی زیر را داشته باشند:
• دو طرفه بودن
• کیفیت فشارنده یا تنگ شونده ( و نه ضربانی )
• شدت خفیف یا متوسط
• با فعالیت های فیزیکی عادی مثل راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها ایجاد نشده باشند.
• تهوع و استفراغ وجود نداشته باشد.
• از بین فتوفوبیا ( ترس از نور ) و فونوفوبیا ( ترس از صدا ) بیشتر از یک مورد وجود نداشته باشد.
عوامل مستعد کننده مختلفی می تواند سردردهای تنشی در افراد ایجاد کند:[ ۲]
• اضطراب
• استرس
• مشکلات خواب
• سن جوان
• بهداشت پایین
اگرچه عضلات سر و گردن و عوامل روان شناختی مانند استرس ممکن است در پاتوفیزیولوژی کلی سردرد تنشی نقش داشته باشند، اما در حال حاضر هیچ کدام از آن ها تنها عامل ایجاد سردرد تنشی نیستند. [ ۳] پایه پاتولوژی سردرد تنشی به احتمال زیاد ترکیبی از عوامل فردی، عوامل محیطی، و تغییر مسیر دردهای هردو سیستم حسی مرکزی و محیطی است. [ ۴]
مسیرهای درد محیطی سیگنال های درد را از بافت میوفاشیال ( بافت محافظتی اطراف عضله ) سر دریافت می کنند و تغییر در این مسیرها احتمالاً زمینه ساز دوره های سردرد تنشی می شود. [ ۴] علاوه بر این سیگنال های درد میوفاشیال، تندرنس عضلات سر، التهاب و ایسکمی عضلانی هم به عنوان علت های سردرد تنشی پیشنهاد شده است. [ ۵] با این حال مطالعات متعددی در پیدا کردن شواهد برای نقش ایسکمی یا التهاب عضلات در ایجاد بیماری شکست خوردند. [ ۶] تندرنس عضلات سر نیز به احتمال زیاد یک عامل تحریکی محیطی برای سردرد تنشی نیست، اما ممکن است یک چرخه درد مزمن ایجاد کند که در آن پاسخ درد محیطی در طول زمان به یک پاسخ درد مرکزی تبدیل شود. [ ۶] تغییر در مسیرهای درد محیطی در طول زمان سبب افزایش تحریک پذیری سیستم عصبی مرکزی می شود که در نهایت باعث تبدیل سردردهای تنشی دوره ای به سردردهای تنشی مزمن و دائمی می شود. [ ۴] به طور خاص این افزایش تحریک پذیری در نورون های نوسیسپتیو مرکزی ( هسته عصب زوج پنجم مغزی، تالاموس و قشر مغز ) رخ می دهد که در نهایت افزایش حساسیت مرکزی را ( که به صورت آلودینیا و پردردی خود را نشان می دهد ) ایجاد می کند. [ ۶] [ ۷] علاوه بر این در این حالت کاهش آستانه تحمل گرما و درد هم دیده می شود که فرضیه حساسیت مرکزی را تقویت می کند. [ ۶]
عکس سردردهای تنشی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس