سرخرگ های کرونری

سرخرگ اکلیلی ( کرونری ) از آئورت بیرون می آید. آئورت سرخرگ یا سرخرگ اصلی بدن است که از بطن چپ، خون را خارج می کند. شریان های اکلیلی از ابتدای آئورت منشأ می گیرند؛ بنابراین جزو نخستین سرخرگ هایی هستند که خون حاوی اکسیژن زیاد را دریافت می کنند. دو شریان اکلیلی چپ و راست نسبتاً کوچک اند و هرکدام قطری کمتر از ۳ تا ۴ میلی متر دارند. خونی که از درون قلب عبور می کند نمی تواند نیازهای تنفسی و غذاییِ قلب را برطرف کند، به همین دلیل ماهیچه قلب با رگ های ویژه ای به نام سرخرگ های اکلیلی ( کرونری ) ، که از آئورت منشعب شده اند، تغذیه می شوند.
این سرخرگ های اکلیلی از روی سطح قلب عبور می کنند و در پشت قلب به یکدیگر متصل می شوند و تقریباً یک مسیر دایره ای را ایجاد می کنند. وقتی پزشکان قدیم چنین الگویی از رگ های خونی قلب دیدند، آن را به تاج تشبیه کردند، به همین دلیل به این شریان ها، کرونری ( Coronary / ) گفتند که امروزه نیز از این کلمه استفاده می شود. از آنجایی که سرخرگ های کرونری قلب دارای اهمیت زیادی هستند، پزشکان، تمام شاخه ها و تغییراتی را که ممکن است در افراد مختلف وجود داشته باشد، شناسایی کرده اند.
سرخرگ اصلی چپ ( LM ) دارای دو شاخه اصلی است که به آن ها نزولی قدامی ( LAD ) و سرخرگ سیرکومفلکس ( LCX ) یا چرخشی می گویند. شریان ladaدر اپیکال ناچ باpdaآناستوموز می کند.
شاخه های سرخرگ LAD را دیاگونال و سِپتال و شاخه های شریان LCX را ( Obtuse Marginal ( OM گویند.
سرخرگ اصلی راست ( RCA ) معمولاً به دو شاخه انتهایی اصلی به نام های نزولی خلفی ( PDA ) و خلفی بطن چپ ( PLV ) تقسیم می شود.
سایر شاخه های RCA شامل کونوس، شاخه RV و acute marginal است.
شاخه SA node گاهی از RCA و گاهی از LCX منشأ می گیرد.
در تعداد کمتری از افراد شاخه های PDA و PLV از LCX جدا می شود.
رگ کرونری چپ بیشتر عضله بطن چپ را خون رسانی می کند. بطن چپ موظف است خون را به تمام قسمت های مختلف بدن پمپ کند بنابراین نسبت به بطن راست دارای عضلات بیشتری است. سرخرگ اکلیلی راست، معمولاً کوچک تر بوده و قسمت زیرین قلب و بطن راست را خون رسانی می کند. بطن راست خون را به شُش ها پمپ می کند. سرخرگ های اکلیلی دارای ساختمانی مشابه تمام سرخرگ های بدن هستند با این تفاوت که فقط در زمان بین ضربان های قلب ( حالت استراحت قلب ) ، خون در این سرخرگ ها جریان می یابد.