سرامیک های فوق دما بالا ( به انگلیسی: Ultera high temperatior ceramics ، به اختصار UHTC ) دسته ای از سرامیکهای نسوز هستند که پایداری بسیار خوبی را در دمای بالاتر از 2000 درجه سانتیگراد ارائه می دهند[ ۱] که به عنوان مواد سیستم حفاظت حرارتی ( TPS ) ، پوششی برای مواد تحت درجه حرارت بالا و به عنوان مواد عمده برای عناصر گرمایشی استفاده می شوند. به طور کلی، سرامیک های فوق دما بالا، بوریدها، کاربیدها، نیتریدها و اکسیدهای فلزات واسطه اولیه هستند. تلاش های فعلی بر روی بوریدهای فلزات واسطه سنگین مانند هافنیوم دی بورید ( HfB2 ) و زیرکونیوم دی بورید ( ZrB2 ) متمرکز شده است. [ ۲] [ ۳] این سرامیک ها شامل نیترید هافنیوم ( HfN ) ، [ ۴] نیترید زیرکونیوم ( ZrN ) ، [ ۵] کاربید تیتانیوم ( TiC ) ( عکس1 ) ، [ ۶] نیترید تیتانیوم ( TiN ) ( عکس2 ) ، دی اکسید توریم ( ThO2 ) ، [ ۷] [ ۸] کاربید تانتال ( TaC ) [ ۹] و ترکیبات مرتبط با آنها است. [ ۱۰]
از اوایل دهه 1960، تقاضا برای مواد دما بالا توسط صنعت هوافضای در حال رشد، آزمایشگاه مواد نیروی هوایی را بر آن داشت تا بودجه تولید دسته جدیدی از مواد را تامین کند که بتوانند در محیط وسایل نقلیه فراصوت مانند Dyna - soar و شاتل فضایی دوام بیاورند. از طریق یک بررسی سیستماتیک از خواص نسوز سرامیک های دودویی، آنها دریافتند که بوریدها، کاربیدها و نیتریدهای فلزی به طور شگفت آوری دارای هدایت حرارتی بالا، مقاومت در برابر اکسیداسیون و مقاومت مکانیکی معقول در هنگام استفاده از دانه های کوچک، هستند. البته در میان کامپوزیت ها، ZrBr2 و HfB2 که شامل تقریباً 20 درصد حجمی SiC هستند، عملکرد بهتری دارند. [ ۱۲] تحقیقات درباره سرامیک های فوق دما بالا به دلیل اتمام مأموریت های شاتل فضایی و حذف توسعه هواپیمای فضایی نیروی هوایی در اواسط قرن، عمدتاً رها شد. با این حال سه دهه بعد، با توجه به برنامه های دهه 1990 ناسا، با هدف توسعه یک هواپیمای فضایی فراصوت کاملاً قابل استفاده مجدد مانند هواپیمای ملی هوافضا، Venturestar / X - 33، بوئینگ X - 37، و برنامه Blackstar نیروی هوایی، علاقه به تحقیق مجدداً ایجاد شد. [ ۱۳] تحقیقات جدید درباره سرامیک های فوق دما بالا ( UHTC ) با هدایت ناسا انجام شد و تحقیقات در این مرکز از طریق بودجه برنامه بنیاد هوانوردی بنیادین ناسا، تاکنون ادامه یافت. سرامیک های فوق دما بالا همچنین شاهد استفاده گسترده ای در محیط های مختلف، از مهندسی هسته ای تا تولید آلومینیوم بودند. به منظور آزمایش عملکرد واقعی سرامیک های فوق دما بالا در محیط ورود مجدد، ناسا ایمز در سال 1997 و 2000 دو آزمایش پرواز انجام داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز اوایل دهه 1960، تقاضا برای مواد دما بالا توسط صنعت هوافضای در حال رشد، آزمایشگاه مواد نیروی هوایی را بر آن داشت تا بودجه تولید دسته جدیدی از مواد را تامین کند که بتوانند در محیط وسایل نقلیه فراصوت مانند Dyna - soar و شاتل فضایی دوام بیاورند. از طریق یک بررسی سیستماتیک از خواص نسوز سرامیک های دودویی، آنها دریافتند که بوریدها، کاربیدها و نیتریدهای فلزی به طور شگفت آوری دارای هدایت حرارتی بالا، مقاومت در برابر اکسیداسیون و مقاومت مکانیکی معقول در هنگام استفاده از دانه های کوچک، هستند. البته در میان کامپوزیت ها، ZrBr2 و HfB2 که شامل تقریباً 20 درصد حجمی SiC هستند، عملکرد بهتری دارند. [ ۱۲] تحقیقات درباره سرامیک های فوق دما بالا به دلیل اتمام مأموریت های شاتل فضایی و حذف توسعه هواپیمای فضایی نیروی هوایی در اواسط قرن، عمدتاً رها شد. با این حال سه دهه بعد، با توجه به برنامه های دهه 1990 ناسا، با هدف توسعه یک هواپیمای فضایی فراصوت کاملاً قابل استفاده مجدد مانند هواپیمای ملی هوافضا، Venturestar / X - 33، بوئینگ X - 37، و برنامه Blackstar نیروی هوایی، علاقه به تحقیق مجدداً ایجاد شد. [ ۱۳] تحقیقات جدید درباره سرامیک های فوق دما بالا ( UHTC ) با هدایت ناسا انجام شد و تحقیقات در این مرکز از طریق بودجه برنامه بنیاد هوانوردی بنیادین ناسا، تاکنون ادامه یافت. سرامیک های فوق دما بالا همچنین شاهد استفاده گسترده ای در محیط های مختلف، از مهندسی هسته ای تا تولید آلومینیوم بودند. به منظور آزمایش عملکرد واقعی سرامیک های فوق دما بالا در محیط ورود مجدد، ناسا ایمز در سال 1997 و 2000 دو آزمایش پرواز انجام داد.
wiki: سرامیک های فوق دما بالا