[ویکی فقه] سراقة بن عمرو. سُراقَة بن عَمرو، صحابی پیامبر و نخستین فاتح باب است. از زندگی سراقة بن عمرو آگاهی اندکی وجود دارد. دربارۀ نَسَب وی نیز اطلاعی نیست.
او ملقب به ذوالنور بود. ماموریت سراقة بن عمرو در سال ۲۲ هجری، عمر بن خطّاب او را به فتح باب فرستاد و فرماندهان سپاه او را چنین انتخاب کرد: عبدالرحمان بن ربیعه باهلی، ملقب به ذوالنور، فرمانده مقدمۀ سپاه؛ حُذَیفة بن اُسَید غِفاری، فرمانده یک پهلوی سپاه، و بُکَیْر بن عبداللّه لَیثی، فرمانده پهلوی دیگر. پیوستن بکیر به سراقة قبل از اعزام سراقة بن عمرو، بکیر در مقابل باب اردو زده بود، به فرمان عمر به سراقة بن عمرو پیوست. پیوستن حبیب به سراقة عمر همچنین حبیب بن مَسْلمه را از جزیره (در شمال عراق) برای کمک به سراقه به باب فرستاد. سراقه، پس از گذر از آذربایجان، با سپاهیانش وارد باب شد. درخواست شهربراز از سراقة بن عمرو در زمان پیشروی سپاه سراقة بن عمرو، شهرْبَراز یا شهریار (حاکم ِ ایرانی باب) با نوشتن نامه ای امان خواست و عبدالرحمان بن ربیعه، فرستادگان شهر براز را نزد سراقة بن عمروفرستاد. شرط پذیرفتن امان توسط سراقة سراقة بن عمرو امان دادن را مشروط به پرداخت جزیه یا شرکت در جنگ به همراه سپاهیان خود کرد. شهر براز با شرکت در جنگ موافقت کرد و مقرر شد اگر کسی در جنگ شرکت نکند، جزیه بپردازد. سراقة بن عمرو شرح این اقدام خود را به عمر نوشت. عمر هم کار او را تأیید کرد. امان نامه سراقة به شهربراز بعد از پیروزی سراقة بن عمرو بعد از پیروزی و فتح باب، امان نامه ای برای شَهرْبُراز و اهالی ارمنستان (ارمینیه) و ارمنیها نوشت و در آن جان و مال و دین مردم را محترم شمرد و در مقابل، تأکید کرد که اهالی ارمینیه و ابواب بر همان دو شرط (همراهی با مسلمانان در جنگ یا پرداخت جزیه) پایبند بمانند. ادامه فتوحات سراقة بعد از تقریر متن مصالحه، سراقة بن عمرو سرداران خود را برای ادامۀ فتوحات به نواحی کوهستانی اطراف ارمینیه فرستاد: بکیر بن عبداللّه را به موقان، حبیب بن مسلمه را به تفلیس و حذیفه بن اسید را به سوی کوه نشینان آلان گسیل کرد. سلمان بن ربیعه نیز از فرستادگان سراقة بن عمرو بود. نظر عمر با اعزام سرداران سپاه توسط سراقة سراقة بن عمرو فتح باب و اعزام سرداران را در نامه ای به عمر اطلاع داد، اما عمر اعزام آن ها را بدون ملزومات کافی به نقاط مذکور، با توجه به پهناور بودن آن ناحیه، وجود سپاهی بزرگ در آن جا و آماده بودن ایرانیان، کاری بی سرانجام دانست. به هر روی، به جز بکیر بن عبداللّه، هیچ کدام از فرستادگان سراقه در لشکرکشی خود پیروز نشدند. درگذشت سراقة بن عمرو کمی پس از آن که مردم آن ناحیه عدالت اسلامی را در رفتار مسلمانان دیدند، سراقة بن عمرو درگذشت و عبدالرحمان بن ربیعه، که سراقه او را به جای خود برگزیده بود، در باب برای مبارزه با ترکان مستقر شد و عمر نیز او را ابقا کرد. اشعار سراقة بن عمرو یاقوت حموی پاره ای از اشعار سراقه را که پس از فتح باب سروده، نقل کرده است. فهرست منابع (۱) ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۹۹. (۲) ابن اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، چاپ محمدابراهیم بنا، محمداحمد عاشور و محمود عبدالوهاب فاید، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۳/ ۱۹۷۰ـ۱۹۷۳. (۳) احمد بن علی ابن حجر عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲. (۴) یوسف بن محمد ابن عبدالبرّ بن عبداللّه بن محمد، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲. (۵) صفدی. (۶) طبری، تاریخ، بیروت. (۷) یاقوت حموی.
او ملقب به ذوالنور بود. ماموریت سراقة بن عمرو در سال ۲۲ هجری، عمر بن خطّاب او را به فتح باب فرستاد و فرماندهان سپاه او را چنین انتخاب کرد: عبدالرحمان بن ربیعه باهلی، ملقب به ذوالنور، فرمانده مقدمۀ سپاه؛ حُذَیفة بن اُسَید غِفاری، فرمانده یک پهلوی سپاه، و بُکَیْر بن عبداللّه لَیثی، فرمانده پهلوی دیگر. پیوستن بکیر به سراقة قبل از اعزام سراقة بن عمرو، بکیر در مقابل باب اردو زده بود، به فرمان عمر به سراقة بن عمرو پیوست. پیوستن حبیب به سراقة عمر همچنین حبیب بن مَسْلمه را از جزیره (در شمال عراق) برای کمک به سراقه به باب فرستاد. سراقه، پس از گذر از آذربایجان، با سپاهیانش وارد باب شد. درخواست شهربراز از سراقة بن عمرو در زمان پیشروی سپاه سراقة بن عمرو، شهرْبَراز یا شهریار (حاکم ِ ایرانی باب) با نوشتن نامه ای امان خواست و عبدالرحمان بن ربیعه، فرستادگان شهر براز را نزد سراقة بن عمروفرستاد. شرط پذیرفتن امان توسط سراقة سراقة بن عمرو امان دادن را مشروط به پرداخت جزیه یا شرکت در جنگ به همراه سپاهیان خود کرد. شهر براز با شرکت در جنگ موافقت کرد و مقرر شد اگر کسی در جنگ شرکت نکند، جزیه بپردازد. سراقة بن عمرو شرح این اقدام خود را به عمر نوشت. عمر هم کار او را تأیید کرد. امان نامه سراقة به شهربراز بعد از پیروزی سراقة بن عمرو بعد از پیروزی و فتح باب، امان نامه ای برای شَهرْبُراز و اهالی ارمنستان (ارمینیه) و ارمنیها نوشت و در آن جان و مال و دین مردم را محترم شمرد و در مقابل، تأکید کرد که اهالی ارمینیه و ابواب بر همان دو شرط (همراهی با مسلمانان در جنگ یا پرداخت جزیه) پایبند بمانند. ادامه فتوحات سراقة بعد از تقریر متن مصالحه، سراقة بن عمرو سرداران خود را برای ادامۀ فتوحات به نواحی کوهستانی اطراف ارمینیه فرستاد: بکیر بن عبداللّه را به موقان، حبیب بن مسلمه را به تفلیس و حذیفه بن اسید را به سوی کوه نشینان آلان گسیل کرد. سلمان بن ربیعه نیز از فرستادگان سراقة بن عمرو بود. نظر عمر با اعزام سرداران سپاه توسط سراقة سراقة بن عمرو فتح باب و اعزام سرداران را در نامه ای به عمر اطلاع داد، اما عمر اعزام آن ها را بدون ملزومات کافی به نقاط مذکور، با توجه به پهناور بودن آن ناحیه، وجود سپاهی بزرگ در آن جا و آماده بودن ایرانیان، کاری بی سرانجام دانست. به هر روی، به جز بکیر بن عبداللّه، هیچ کدام از فرستادگان سراقه در لشکرکشی خود پیروز نشدند. درگذشت سراقة بن عمرو کمی پس از آن که مردم آن ناحیه عدالت اسلامی را در رفتار مسلمانان دیدند، سراقة بن عمرو درگذشت و عبدالرحمان بن ربیعه، که سراقه او را به جای خود برگزیده بود، در باب برای مبارزه با ترکان مستقر شد و عمر نیز او را ابقا کرد. اشعار سراقة بن عمرو یاقوت حموی پاره ای از اشعار سراقه را که پس از فتح باب سروده، نقل کرده است. فهرست منابع (۱) ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۹۹. (۲) ابن اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، چاپ محمدابراهیم بنا، محمداحمد عاشور و محمود عبدالوهاب فاید، بیروت ۱۳۹۰ـ۱۳۹۳/ ۱۹۷۰ـ۱۹۷۳. (۳) احمد بن علی ابن حجر عسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲. (۴) یوسف بن محمد ابن عبدالبرّ بن عبداللّه بن محمد، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲. (۵) صفدی. (۶) طبری، تاریخ، بیروت. (۷) یاقوت حموی.
[ویکی شیعه] سراقة بن عمرو. سُراقَة بن عَمرو، صحابی پیامبر(ص) و نخستین فاتح شهر باب. عمر بن خطاب در سال ۲۲ هجری، سراقه را به فتح باب فرستاد و او کمی پس از فتح باب در همین منطقه درگذشت.
از زندگی سراقة بن عمرو ملقب به ذوالنور، آگاهی اندکی وجود دارد. همچنین از نسب وی اطلاعی نیست.
از زندگی سراقة بن عمرو ملقب به ذوالنور، آگاهی اندکی وجود دارد. همچنین از نسب وی اطلاعی نیست.
[ویکی فقه] سُراقَة بن عَمرو، صحابی پیامبر و نخستین فاتح باب است. از زندگی سراقة بن عمرو آگاهی اندکی وجود دارد. دربارۀ نَسَب وی نیز اطلاعی نیست.
او ملقب به ذوالنور بود.
ماموریت سراقة بن عمرو
در سال ۲۲ هجری، عمر بن خطّاب او را به فتح باب فرستاد و فرماندهان سپاه او را چنین انتخاب کرد: عبدالرحمان بن ربیعه باهلی، ملقب به ذوالنور، فرمانده مقدمۀ سپاه؛ حُذَیفة بن اُسَید غِفاری، فرمانده یک پهلوی سپاه، و بُکَیْر بن عبداللّه لَیثی، فرمانده پهلوی دیگر.
پیوستن بکیر به سراقة
قبل از اعزام سراقة بن عمرو، بکیر در مقابل باب اردو زده بود، به فرمان عمر به سراقة بن عمرو پیوست.
پیوستن حبیب به سراقة
...
او ملقب به ذوالنور بود.
ماموریت سراقة بن عمرو
در سال ۲۲ هجری، عمر بن خطّاب او را به فتح باب فرستاد و فرماندهان سپاه او را چنین انتخاب کرد: عبدالرحمان بن ربیعه باهلی، ملقب به ذوالنور، فرمانده مقدمۀ سپاه؛ حُذَیفة بن اُسَید غِفاری، فرمانده یک پهلوی سپاه، و بُکَیْر بن عبداللّه لَیثی، فرمانده پهلوی دیگر.
پیوستن بکیر به سراقة
قبل از اعزام سراقة بن عمرو، بکیر در مقابل باب اردو زده بود، به فرمان عمر به سراقة بن عمرو پیوست.
پیوستن حبیب به سراقة
...
wikifeqh: سراقة_بن_عمرو