سخی سرور سلطان

[ویکی فقه] سخی سرور سلطان، صوفی سلسلۀ چِشتیه در قرن ششم است.
اطلاعات موجود دربارۀ او اندک است.
سیداحمد، مشهور به سخی سرور سلطان، در ۵۲۴ در کُرسی کوت/ سیالکوتِ شهر مُلتان به دنیا آمد.
القاب متعددی برای او ذکر کرده اند، از جمله پیر خانو، لکهی خان، لکه داتا .
پدرش، زین العابدین، از سادات حسینی بود که از سرزمین های عربی به سیالکوت مهاجرت کرده بود.
زین العابدین از صوفیان ملتان به شمار می رفت؛ بنابراین، سخی در ابتدا مرید پدر خود شد.
آنگاه به بغداد رفت و مدتی نزد عبدالقادر گیلانی و سپس شیخ شهاب الدین سهروردی به سیر و سلوکپرداخت.

اقامت گاه سلطان
پس از آن، در بازگشت به هند ، در چشت توقف کرد و در آن جا به خواجه مودود چشتی دست ارادت داد و خرقه خلافت و اجازه دستگیری دریافت نمود.  
سخی در مدتی که نزد خواجه مودود بود، به چوپانی و زراعت پرداخت، سپس به لاهور رفت و از مولوی محمداسحاق لاهوری علوم ظاهری آموخت.
بعد از آن به سودبرا (یکی از روستاهای ناحیه وزیرآباد) رفت و به سیروسلوک و ارشاد مردم پرداخت 
در همان جا بود که به سخی سرور و لکه داتا مشهور شد، چون کسی از نزد او محروم بازنمی گشت.
به همین دلیل کراماتی هم به او نسبت داده اند.

بازگشت به زادگاه
سخی پس از مدتی به زادگاه خود بازگشت و به تعلیم و تربیت مریدان پرداخت.
در آن جا افراد زیادی به او دست ارادت دادند؛ ازاین رو، عده ای از روی کینه ، او و همسر و برادرش (عبدالغنی) و پسرش (سراج الدین معروف به سید راج) را در ۵۷۷ به قتل رساندند.
مزار او در سیالکوت است ؛ اما کوثر مزار او را در دیره غازی خان پنجاب دانسته و آرمان سرحدی نیز آن را در موری دروازۀ لاهور ذکر کرده است.
عُرس سخی هر سال در ۱۱ آوریل برگزار می شود اما آرمان سرحدی  تاریخ عرس را ۲۹ اوت هر سال نوشته است.

آثار سخی سلطان
...