سختی های حیض

[ویکی فقه] سختی های حیض (قرآن). چون ایام حیض مایه رنج و آزار است، پس در حالت قاعدگی بر اساس حکم الهی باید از آمیزش با زنان کناره گیری شود.
مشقت بار بودن حیض برای زن، دلیل حرمت آمیزش در زمان حیض:• «ویسـلونک عن المحیض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی المحیض...؛ و از تو درباره عادت زنانه می پرسند، بگو: آن نوعی آزار و ناراحتی است. پس از (آمیزش با) زنان در زمان عادت کناره گیری نمایید و تا پاک نشوند به آنها نزدیک نشوید و چون (از عادت) پاک شدند (یا غسل کردند) از همان جا که خدا دستور داده با آنان آمیزش نمایید، همانا خداوند کسانی را که زود و زیاد توبه می کنند و کسانی را که کوشا در پاکی اند دوست دارد.»
مفهوم شناسی
أَذی مصدر و به معنی هر امر ناخوش آیند و نا پسندی است که مایه اذیت و کراهت است؛ راغب در مفردات آنرا به معنای ایصال ضرر دانسته است؛ در تفسیر المیزان ذیل آیه فوق فرماید: اذی بمعنی ضرر نیست زیرا نمی شود با نفع مقابل کرد و گفت: نفع و اذی چنانکه گفته می شود: نفع و ضرر. پس معنی آن چیز ناپسند و یا آزار است و گاهی بوجهی بر ضرر منطبق می شود. علامه طباطبایی گفته است: کلمه اذی بطوری که گفته اند به معنای ضرر است، لیکن این حرف قابل خدشه است، چون اگر اذیت ضرر بود، باید صحیح باشد در مقابل نفع استعمال شود، همانطور که کلمه ضرر در مقابل کلمه نفع استعمال می شود، و معلوم است که هیچ وقت به جای دوای مضر نمی گوئیم: دوای موذی، چون موذی یک معنای دیگری غیر مضر را افاده می کند و بهمین جهت است که خدای تعالی فرموده: (لَنْ یضُرُّوکُمْ إِلَّا أَذیً) و اگر فرموده بود: (لن یضروکم الا ضررا) کلام فاسد می شد، و نیز اگر کلمه (اذیت) را به معنای ضرر بگیریم آن گاه در امثال آیه: (إِنَّ الَّذِینَ یؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ) و آیه: (لِمَ تُؤْذُونَنِی وَ قَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیکُمْ) دچار اشکال می شویم چون در اینگونه آیات کلمه (اذیت) ظهوری در معنای ضرر ندارد، پس ظاهر این است که کلمه (أذی) به معنای هر عارضه ای باشد برای چیزی که ملایم با طبع آن نباشد، که این معنا به وجهی منطبق با معنای ضرر نیز هست.
مشقت بار بودن حیض
قرآن کریم در این آیه، محیض را اذی معرفی کرده است یعنی چیز آلوده یا زیان آور، و در حقیقت این جمله، فلسفه حکم اجتناب از آمیزش جنسی زنان را در حالت قاعدگی که در جمله بعد آمده است بیان می کند، زیرا آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیان های بسیاری به بار می آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن؛ برداشت مذکور بر اساس تفریع «فاعتزلوا» بر «اذی» است. پس اینکه محیض را اذی خوانده، به معنای مشقت و اذیت است که گفتیم، چون خون حیض که به عادت زنان مربوط است، از عمل خاصی حاصل می شود که طبیعت زن در مزاج خون طبیعی زن انجام می دهد، و مقداری از خون طبیعی او را فاسد، و از حال طبیعی خارج نموده، و به داخل رحم می فرستد، تا بدین وسیله رحم را پاک کند، و یا اگر جنین در آن باشد، با آن خون جنین را غذا دهد، و یا اگر بچه بدنیا آمده ماده اصلی برای ساختن شیر جهت کودک را آماده سازد.