سجده تلاوت

از امام جعفر صادق ع نقل شده که:
عزائم عبارتند از: الم تنزیل، و حم السجده، و النّجم و اقراء باسم ربِّک؛ و سوای این ها در تمامی قرآن مستحبّ است و واجب نمی باشد.
سجده کردن بر قاری و شنوندهٔ یکی از آیات چهارگانه ای که در چهار سورهٔ قرآن آمده است واجب است:
• سوره سجده ( آیه ۱۵ ) وقتی که به «وَ لا یسْتَکبِرُونَ» رسید.
• سوره فصلت ( آیه ۳۸ ) وقتی که به «وَ هُمْ لَا یَسْأَمُونَ» رسید.
• سوره نجم ( آیه ۶۲ آخر سوره ) وقتی که به انتهای آیه رسید.
• سوره علق ( آیه ۱۹ آخر سوره ) وقتی که به انتهای آیه رسید.
در ۱۱ مورد، سجده کردن مستحب است.
• سوره اعراف ( آیه ۲۰۶ آخر سوره ) ، وقتی که به «وَ لَهُ یسْجُدُونَ» رسید.
• سوره رعد ( آیه ۱۵ ) وقتی که به «وَ ظِلالَهُمْ بِالغُدُوِّ وُ الْاصالِ» رسید.
• سوره نحل ( آیه ۴۹ و ۵۰ ) وقتی که به «وَ یفْعَلُونَ ما یؤْمَرُونَ» رسید.
• سوره بنی اسرائیل ( آیه ۱۰۷ تا ۱۰۹ ) وقتی که به «وَ یزِیدُهُمْ خُشُوعاً» رسید.
• سوره مریم ( آیه ۵۸ ) ، وقتی که به «خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکیا» رسید.
• سوره حج ( آیه ۱۸ ) ، وقتی که به «یفْعَلُ ما یشاءُ» رسید.
• سوره حج ( آیه ۷۷ ) ، وقتی که به «وَ افْعَلُوا الْخَیرَ» رسید.
• سوره فرقان ( آیه ۶۰ ) ، وقتی که به «وَ زادَهُمْ نُفُوراً» رسید.
• سوره نمل ( آیه ۲۵ و ۲۶ ) ، وقتی که به «رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ» رسید.
• سوره ص ( آیه ۲۴ ) ، وقتی که به «وَ خَرَّ راکعاً وَ أَنابَ» رسید.
• سوره انشقاق ( آیه ۲۱ ) ، وقتی که به «إِذا قُرِئَ» رسید.
اگر انسان به آیات مذکور گوش فرا دهد واجب است که سجده کند و اگر تنها آنها را بشنود ( به گوش او برسد بدون این که قصد شنیدن داشته باشد ) اگر چه سجده واجب نیست ولی احتیاط آن است باز سجده کند.
آنچه موجب وجوب سجده می شود شنیدن تمام آیه است ولی اگر بخشی از آیه را هم شنید، احتیاطاً سجده کند.
سجده در هنگام شنیدن این آیات واجب فوری است و نباید تأخیر بیفتد و اگر احیاناً تأخیر افتاد در اولین فرصت باید آن را بجا آورد.