سترستین کارل ویلهم

[ویکی نور] کارل ویلهلم سترستین (یا زترستین)، از خاورشناسان نامدار سوئدی و مسافر مشرق زمین و متخصص در زبان و ادبیات عربی در شهر «اورسه»، از توابع سوئد متولد شد.
وی تحصیلات خود را در مدرسه عالی «فالون» به پایان رسانیده و زبان عبری را در آنجا فراگرفته، ولی زبان عربی را بدون معلم یاد گرفته است.
وی در سال 1884 به اخذ دیپلم عالی نائل شد، در دارالعلوم اوپسالا وارد گردید و پس از گذراندن دوره آن در سال 1895 به درجه دکترا در ادبیات نائل گردید. آن گاه به آلمان عزیمت کرد و در فراگیری زبان فارسی و ترکی در مؤسسه شرقی برلین همت گماشت و در تمام زبان هایی که فراگرفت تسلّطی کامل یافت و تحت نظر پروفسور ساخائو (1845 - 1930) در ادبیات عربی استاد گردید. پس از آن به عنوان پروفسور السنه سامی در دانشگاه لوند وارد شد و تا 1904 در آنجا تدریس می کرد. سپس به عنوان استاد به دانشگاه اوپسالا منتقل گردید و تا بازنشستگی در آنجا به کار تدریس اشتغال داشت.
از کارهای بزرگ او نگارش تاریخ ادبیات شرقی (1892 - 1901) است. همچنین در نگارش مقالات علمی و ادبی در دایرةالمعارف اسلامی لیدن و نیز با تعدادی از مجله های خاورشناسی، به خصوص «مجله جهان شرقی» همکاری می کرد و از سال چهارم تا پانزدهم آن سردبیرش بود.
پروفسور سترستین در بسیاری از کنگره های جهانی خاورشناسی شرکت کرده که از جمله آنها سیزدهمین کنگره خاورشناسان در 1902 در هامبورگ به نمایندگی دولت سوئد بوده است. همچنین دولت سوئد و دانشگاه اوپسالا او را به سمت نماینده در پانزدهمین کنگره خاورشناسان جهان که در 1908 در شهر کپنهاگ دایر گردیده، مأمور کرده است.
این دانشمند بزرگ برای مطالعه به برلین، اسکوریال، آکسفورد، پاریس، روم، کپنهاگ، لایپزیگ و خاورزمین سفر کرده و در کتابخانه های نقاط مزبور به بررسی نسخه های خطی شرقی پرداخته و نیز با زبان های عامیانه در تونس، مصر، شام و کشورهای دیگر عربی که در مسافرت هایش دیدار می کرده، آشنا شده است.