سبک کلبه سوئیسی ( آلمانی: Schweizerstil , نروژی: Sveitserstil ) یک سبک معماری از تاریخ گرایی متأخر است که در اصل از کلبه های روستایی در سوئیس و مناطق آلپ ( کوهستانی ) اروپای مرکزی الهام گرفته شده است. این سبک به طرح های ساختمان های سنتی اشاره دارد که با سقف ها و نماهایی که به طور گسترده با بالکن های چوبی و تزئینات حکاکی شده تزئین شده اند، مشخص می شود. در دوران بل اپوک در آلمان، اتریش - مجارستان، ایتالیا، فرانسه و اسکاندیناوی گسترش یافت.
سبک کلبه سوئیسی در دوران رمانتیک اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹، زمانی که ایده های باغ منظره انگلیسی الهام بخش پارک ها و اقامتگاه هایی در آلمان بود، مانند قلمرو باغ دساو - ورولیتزر، نشات گرفت. زمین داران نجیب که تحت تأثیر «زندگی ساده» مردمی که در کوهستان زندگی می کنند، در این قاره بسیار مورد استقبال قرار گرفت. سبک کلبه به زودی در مناظر Mittelgebirge آلمان مانند کوه های هارتس یا منطقه درسدن و منطقه مجاور شمال بوهمی گسترش یافت. به عنوان یک سبک ساختمانی «نوین»، همچنین بر معماری استراحتگاه در امتداد ساحل دریای بالتیک، مانند بینتس یا هرنگسدورف، تأثیر گذاشت. در حدود سال ۱۹۰۰، عناصر طراحی در ساخت خانه های خانوادگی متعدد بورژوازی و همچنین توسط معماران برجسته ای مانند هاینریش فون فرستل برای ساخت عمارت ها و هتل های بزرگتر مورد استفاده قرار گرفت.
این سبک با اولین موج های گردشگری افراد ثروتمند از شمال و غرب اروپا محبوبیت بیشتری پیدا کرد و در سایر نقاط اروپا و آمریکای شمالی، به ویژه در معماری نروژ، ایسلند و هلند و در معماری خانه های روستایی رایج شد. سوئد و سینسیناتی ( اوهایو، ایالات متحده آمریکا ) ، در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم. نمونه های انگلیسی سبک کلبه شامل خانه قایق در بلتون هاوس، لینکلن شایر، توسط آنتونی سالوین و کلبه سوئیسی در خانه آزبورن، در جزیره وایت، ساخته شده برای فرزندان ملکه ویکتوریا است.
این سبک با موارد زیر مشخص می شود:
• سقف های شیروانی با لبه های پهن
• تیرهای ساختمانی در معرض، از جمله براکت های بزرگ
• کنده کاری و قالب های تزئینی
• بالکن ها
• پنجره های بزرگ
• تابلوی هوا، معمولاً رنگ آمیزی شده، اغلب در رنگ های روشن
معماری احیای کلبه های سوئیسی در ایالات متحده توسعه یافت و از سبک اصلی کلبه های سوئیسی در سوئیس تقلید کرد. [ ۱] این سبک در اوایل قرن بیستم در ایالات متحده رایج بود، تقریباً همزمان با دوران هنر و صنایع دستی. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسبک کلبه سوئیسی در دوران رمانتیک اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹، زمانی که ایده های باغ منظره انگلیسی الهام بخش پارک ها و اقامتگاه هایی در آلمان بود، مانند قلمرو باغ دساو - ورولیتزر، نشات گرفت. زمین داران نجیب که تحت تأثیر «زندگی ساده» مردمی که در کوهستان زندگی می کنند، در این قاره بسیار مورد استقبال قرار گرفت. سبک کلبه به زودی در مناظر Mittelgebirge آلمان مانند کوه های هارتس یا منطقه درسدن و منطقه مجاور شمال بوهمی گسترش یافت. به عنوان یک سبک ساختمانی «نوین»، همچنین بر معماری استراحتگاه در امتداد ساحل دریای بالتیک، مانند بینتس یا هرنگسدورف، تأثیر گذاشت. در حدود سال ۱۹۰۰، عناصر طراحی در ساخت خانه های خانوادگی متعدد بورژوازی و همچنین توسط معماران برجسته ای مانند هاینریش فون فرستل برای ساخت عمارت ها و هتل های بزرگتر مورد استفاده قرار گرفت.
این سبک با اولین موج های گردشگری افراد ثروتمند از شمال و غرب اروپا محبوبیت بیشتری پیدا کرد و در سایر نقاط اروپا و آمریکای شمالی، به ویژه در معماری نروژ، ایسلند و هلند و در معماری خانه های روستایی رایج شد. سوئد و سینسیناتی ( اوهایو، ایالات متحده آمریکا ) ، در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم. نمونه های انگلیسی سبک کلبه شامل خانه قایق در بلتون هاوس، لینکلن شایر، توسط آنتونی سالوین و کلبه سوئیسی در خانه آزبورن، در جزیره وایت، ساخته شده برای فرزندان ملکه ویکتوریا است.
این سبک با موارد زیر مشخص می شود:
• سقف های شیروانی با لبه های پهن
• تیرهای ساختمانی در معرض، از جمله براکت های بزرگ
• کنده کاری و قالب های تزئینی
• بالکن ها
• پنجره های بزرگ
• تابلوی هوا، معمولاً رنگ آمیزی شده، اغلب در رنگ های روشن
معماری احیای کلبه های سوئیسی در ایالات متحده توسعه یافت و از سبک اصلی کلبه های سوئیسی در سوئیس تقلید کرد. [ ۱] این سبک در اوایل قرن بیستم در ایالات متحده رایج بود، تقریباً همزمان با دوران هنر و صنایع دستی. [ ۱] [ ۲]
wiki: سبک کلبه سوئیسی