سبزه

سَبزه گیاهی است که در آن برخی از حبوبات را رویانده اند و از نشانه های نوروز و اجزای سفره هفت سین است. سبزه از جوانه گندم، جو و عدس رویانده می شود. ایرانیان معتقدند که وجود سبزه در سفره هفت سین، شادابی و خرمی را در طول سال به همراه دارد. مرسوم است که سبزه را تا روز سیزدهم نوروز که سیزده به در خوانده می شود نگه داشته و همراه با آن بدی ها و کدورت ها را دور بریزند. همچنین برخی معتقدند که گره زدن سبزه در روز سیزده به در سبب باز شدن بخت جوانان دم بخت می شود. [ ۱]
مخالفان استفاده از سبزه نوروز به مسئله آب و محیط زیست اشاره می کنند. آنها می گویند که سبزه نوروز از یک سو، کلی از غلات را هدر می دهد و از سوی دیگر در شرایط بی آبی و خشکسالی، هدر دادن آب است. آنها چنین استدلالی را دربارهٔ درست کردن سمنو هم مطرح می شود. بعضی از آنها پیشنهاد می کنند که به جای سبزه، تخم سبزی برای مصرف خوراکی کاشته شود. برخی دیگر هم نگران کپک زدن غلات و انتقال آلودگی به محیط خانه هستند. [ ۱]
موافقان می گویند، مقدار غله یا حبوباتی که سالانه برای درست کردن سبزه مصرف می شود، کمتر از مقدار دورریز نان در چند وعده غذای ایرانیان است؛ زیرا یک سوم غله ای که تولید یا خریده می شود، دور ریخته و تبدیل به زباله می شود. آنها می گویند که برای حل مشکل بی آبی، به مدیریت مصرف کلان آب نیاز است. [ ۱]