سامانه کمک راننده پیشرفته یا سیستم پیشرفته همیار راننده که آداس ( ADAS ) نیز نامیده می شود، به هر مجموعه از فناوری های الکترونیکی گفته می شود که به رانندگان در رانندگی و پارک کردن کمک می کند. این سامانه به کمک رابط امن انسان - ماشین، ایمنی جاده و خودرو را افزایش می دهد. کمک راننده پیشرفته از فناوری خودکار همانند حسگرها و دوربین ها برای تشخیص خطاهای راننده یا موانع نزدیک استفاده می کند و به آنها پاسخ می دهد. کمک راننده پیشرفته می تواند بسته به ویژگی های تعبیه شده در خودرو سطوح مختلفی از رانندگی خودکار را فعال کند.
از آنجایی که بیشتر تصادف های جاده ای به دلیل خطای انسانی اتفاق می افتند، [ ۲] سامانه کمک راننده پیشرفته برای خودکارسازی، سازگاری و ارتقای فناوری خودرو برای رانندگی بهتر و ایمن توسعه داده شده است. ثابت شده است که کمک راننده پیشرفته، تلفات جاده ای را با به حداقل رساندن خطای انسانی کاهش می دهد. [ ۳] قابلیت های ایمنی طراحی شده اند تا از تصادف ها و برخوردها، با ارائه فناوری هایی که به راننده در مورد مشکلات هشدار می دهند، حفاظ ها را اجرا می کنند و در صورت نیاز کنترل خودرو را به دست می کیرند، جلوگیری کنند. قابلیت های تطبیقی می توانند نور را خودکار کنند، کنترل پیمایش سازگار را افراهم کنند، به جلوگیری از برخوردها کمک کنند، جهت یابی ماهواره ای و هشدارهای ترافیکی را در خود بگنجانند، به رانندگان در مورد موانع احتمالی هشدار دهند، به خروج از مسیر و حرکت مستقیم کمک کنند، مسیریابی کمکی با تلفن های هوشمند را ارائه دهند و قابلیت های دیگری را فراهم کنند. [ ۳]
طبق یک گزارش تحقیقاتی در سال ۲۰۲۱ از کانالیز، تقریباً ۳۳ درصد از وسایل نقلیه جدید که در ایالات متحده، اروپا، ژاپن و چین فروخته شدند، قابلیت های سامانه کمک راننده پیشرفته را داشتند. این شرکت همچنین پیش بینی کرد که پنجاه درصد از خودروهای موجود در جاده ها تا سال ۲۰۳۰ دارای این سامانه خواهند بود. [ ۴]
بعضی گروه ها از استانداردسازی این نام حمایت می کنند، مانند اخطار برخورد از جلو و ترمز اضطراری خودکار به جای هشدار برخورد از جلو یا پشتیبانی ترمز شهری هوشمند.
چنین استانداردسازی هایی توسط AAA, JD Power و SAE International ترویج شده اند.
آداس اولین بار در دهه ۱۹۷۰ با استفاده از سامانه ترمز ضدقفل استفاده شد. خیلی زود آداس کنترل پایداری الکترونیکی، ترمزهای ضدقفل، سامانه های اطلاعات نقاط کور، هشدار خروج از خط، کروز کنترل تطبیقی و کنترل کشش را شامل شد. این سامانه ها می توانند با تنظیمات تراز مکانیکی یا آسیب ناشی از یک برخورد تحت تأثیر قرار گیرند. این امر سبب شده است تا سازندگان زیادی بعد از انجام یک تراز مکانیکی، نیازمند تنظیم مجدد خودکار این سامانه ها باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آنجایی که بیشتر تصادف های جاده ای به دلیل خطای انسانی اتفاق می افتند، [ ۲] سامانه کمک راننده پیشرفته برای خودکارسازی، سازگاری و ارتقای فناوری خودرو برای رانندگی بهتر و ایمن توسعه داده شده است. ثابت شده است که کمک راننده پیشرفته، تلفات جاده ای را با به حداقل رساندن خطای انسانی کاهش می دهد. [ ۳] قابلیت های ایمنی طراحی شده اند تا از تصادف ها و برخوردها، با ارائه فناوری هایی که به راننده در مورد مشکلات هشدار می دهند، حفاظ ها را اجرا می کنند و در صورت نیاز کنترل خودرو را به دست می کیرند، جلوگیری کنند. قابلیت های تطبیقی می توانند نور را خودکار کنند، کنترل پیمایش سازگار را افراهم کنند، به جلوگیری از برخوردها کمک کنند، جهت یابی ماهواره ای و هشدارهای ترافیکی را در خود بگنجانند، به رانندگان در مورد موانع احتمالی هشدار دهند، به خروج از مسیر و حرکت مستقیم کمک کنند، مسیریابی کمکی با تلفن های هوشمند را ارائه دهند و قابلیت های دیگری را فراهم کنند. [ ۳]
طبق یک گزارش تحقیقاتی در سال ۲۰۲۱ از کانالیز، تقریباً ۳۳ درصد از وسایل نقلیه جدید که در ایالات متحده، اروپا، ژاپن و چین فروخته شدند، قابلیت های سامانه کمک راننده پیشرفته را داشتند. این شرکت همچنین پیش بینی کرد که پنجاه درصد از خودروهای موجود در جاده ها تا سال ۲۰۳۰ دارای این سامانه خواهند بود. [ ۴]
بعضی گروه ها از استانداردسازی این نام حمایت می کنند، مانند اخطار برخورد از جلو و ترمز اضطراری خودکار به جای هشدار برخورد از جلو یا پشتیبانی ترمز شهری هوشمند.
چنین استانداردسازی هایی توسط AAA, JD Power و SAE International ترویج شده اند.
آداس اولین بار در دهه ۱۹۷۰ با استفاده از سامانه ترمز ضدقفل استفاده شد. خیلی زود آداس کنترل پایداری الکترونیکی، ترمزهای ضدقفل، سامانه های اطلاعات نقاط کور، هشدار خروج از خط، کروز کنترل تطبیقی و کنترل کشش را شامل شد. این سامانه ها می توانند با تنظیمات تراز مکانیکی یا آسیب ناشی از یک برخورد تحت تأثیر قرار گیرند. این امر سبب شده است تا سازندگان زیادی بعد از انجام یک تراز مکانیکی، نیازمند تنظیم مجدد خودکار این سامانه ها باشند.
