فالانکس نوعی سامانه دفاع نزدیک دریایی است که توسط شرکت اسلحه سازی جنرال داینامیکس برای کشتی های جنگی نیروی دریایی آمریکا طراحی شده و از سال ۱۹۸۰ وارد خدمت نظامی شده است. این سیستم که به عنوان آخرین خط دفاعی کشتی جنگی در مقابل حملهٔ اهداف هوایی مهاجم به ویژه موشک های ضدکشتی عمل می کند، از یک مسلسل گاتلینگ ۶لول ۲۰میلی متری ام۶۱ والکان تشکیل می شود که تنظیم آتش آن توسط رادار انجام شده و بر روی یک برجک گردان با قابلیت چرخش سریع ( ۱۱۵ درجه در ثانیه ) نصب شده است.
این سیستم در نیروهای دریایی ۱۶ کشور از هم پیمانان آمریکا از جمله بریتانیا، استرالیا، کانادا، پاکستان، عربستان سعودی، اسرائیل و ترکیه مورد استفاده قرار گرفته و نیروی دریایی آمریکا تمامی انواع کشتی های جنگی خود را به این سیستم مسلح کرده است. فالانکس یک سیستم کاملاً خودکار است و در صورتی که دیگر ترفندهای دفاعی کشتی ( مانند جنگ الکترونیک، پرتاب هدفهای کاذب هوایی و موشک ضدموشک سی اسپارو ) مؤثر واقع نشوند، خودبخود اقدام به شلیک به سوی هدف خواهد کرد.
یک مدل زمین پایه از فالانکس به نام C - RAM نیز به تازگی به عنوان پدافند هوایی کوتاه برد در مقابل موشک ها، راکت ها و آتش توپخانهٔ دشمن توسعه یافته است.
هر دستگاه از فالانکس با یک سیستم کنترل آتش و یک زیر سیستم همراه است که مستقل از سیستم های دیگر کشتی عمل می کنند. سیستم کنترل آتش سلاح هم اهداف وارد شونده را رهگیری می نماید و هم با صدور فرمان آتش رگبار خودکار گلوله هایش را بر روی هدف می ریزد. زیر سیستم کنترل آتش سلاح هم از دو رادار تشکیل می شود؛ یکی برای جستجو، ردیابی و کشف اهداف مهاجم و دیگری رادار رهگیر جهت نشانه روی سلاح در حین رهگیری یک هدف.
تیربار گاتلینگ این سیستم همان تیربار معروف ام۶۱ والکان است که در اغلب جنگنده های آمریکایی استفاده می شود. این سیستم قادر به شلیک گلوله های تنگستن ( کرومی ) یا اورانیوم ضعیف شده جهت نفوذپذیری بیشتر و گلوله های ساب کالیبر با هسته ثاقب نیز می باشد. برد مؤثر این توپ مسلسل ۳۶۰۰ متر و نرخ آتش تئوریک آن ۳۰۰۰ تا ۴۵۰۰ تیر در دقیقه است که در یک قطار فشنگ ۶۰ یا ۱۰۰ تیری شلیک می شوند. در داخل برجک سیستم که در مجموع ۶۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد، گنجایش ۱۵۵۰ فشنگ را دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سیستم در نیروهای دریایی ۱۶ کشور از هم پیمانان آمریکا از جمله بریتانیا، استرالیا، کانادا، پاکستان، عربستان سعودی، اسرائیل و ترکیه مورد استفاده قرار گرفته و نیروی دریایی آمریکا تمامی انواع کشتی های جنگی خود را به این سیستم مسلح کرده است. فالانکس یک سیستم کاملاً خودکار است و در صورتی که دیگر ترفندهای دفاعی کشتی ( مانند جنگ الکترونیک، پرتاب هدفهای کاذب هوایی و موشک ضدموشک سی اسپارو ) مؤثر واقع نشوند، خودبخود اقدام به شلیک به سوی هدف خواهد کرد.
یک مدل زمین پایه از فالانکس به نام C - RAM نیز به تازگی به عنوان پدافند هوایی کوتاه برد در مقابل موشک ها، راکت ها و آتش توپخانهٔ دشمن توسعه یافته است.
هر دستگاه از فالانکس با یک سیستم کنترل آتش و یک زیر سیستم همراه است که مستقل از سیستم های دیگر کشتی عمل می کنند. سیستم کنترل آتش سلاح هم اهداف وارد شونده را رهگیری می نماید و هم با صدور فرمان آتش رگبار خودکار گلوله هایش را بر روی هدف می ریزد. زیر سیستم کنترل آتش سلاح هم از دو رادار تشکیل می شود؛ یکی برای جستجو، ردیابی و کشف اهداف مهاجم و دیگری رادار رهگیر جهت نشانه روی سلاح در حین رهگیری یک هدف.
تیربار گاتلینگ این سیستم همان تیربار معروف ام۶۱ والکان است که در اغلب جنگنده های آمریکایی استفاده می شود. این سیستم قادر به شلیک گلوله های تنگستن ( کرومی ) یا اورانیوم ضعیف شده جهت نفوذپذیری بیشتر و گلوله های ساب کالیبر با هسته ثاقب نیز می باشد. برد مؤثر این توپ مسلسل ۳۶۰۰ متر و نرخ آتش تئوریک آن ۳۰۰۰ تا ۴۵۰۰ تیر در دقیقه است که در یک قطار فشنگ ۶۰ یا ۱۰۰ تیری شلیک می شوند. در داخل برجک سیستم که در مجموع ۶۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد، گنجایش ۱۵۵۰ فشنگ را دارد.
