ساس آبی. ساسِ آبی (water bug)
هریک از سن های آبی، که تمام مراحل زندگی آن ها (بالغ، لارو، و تخم) در آب می گذرد. تخم ها معمولاً متصل به ساقه یا برگ های گیاهان آب زی گذاشته می شوند. در مقایسه با سن های زمینی، که شاخک کاملاً مشخصی دارند، شاخک سن های آبی مخفی است. سن های آبی عموماً رنگ روشن تری نیز دارند. رنگ آن ها معمولاً دارای انواع سایه های سیاه یا قهوه ای است، و تمایل به اسکان در لایه های عمقی حوضچه ها، دریاچه ها و جویبارها دارند. ممکن است بال دار یا فاقد بال باشند. سن های آبی در زیر راستۀ ناجوربالان، راستۀ نیم بالان، ردۀ حشرات، شاخۀ بندپایانقرار دارند. بزرگ ترین سن آبی، سن آبی غول پیکر، متعلق به سوسک های جراراست. سن های آبی در استرالیا، هند، چین، و امریکای جنوبی زندگی می کنند. بیش از دَه سانتی متر طول دارند و از حشرات، لارو قورباغه ها، و ماهیان کوچک تغذیه می کنند. سن نعلبکی شکل(زنبور آبی) Ilyocoris cimicoides بیشتر در حوضچه های جنوب انگلستان مشاهده می شود و متعلق به خانوادۀ نوکوریدهاست. این سن شبیه سوسک است و بدن بیضوی اش حدود پانزده میلی متر طول دارد. این ساس آبی گوشت خوار است و نیش دردناکی دارد. Aphelocheirus montandoni دارای رنگ روشن است و روی بستر جویبارهای ماسه سنگی و دارای جریان های تند یافت می شود. این گونه متعلق به خانوادۀ آفلوچریدااست. طول سن بالغ حدود هشت میلی متر است. فاقد بال است، و معمولاً روی بسترهای سنگی رودخانه ها و جویبارهایی با جریان تند یافت می شود. هر دو سطح پشتی و به میزان بیشتر سطح شکمی جانور از تعداد بسیاری دسته های موی بسیار ظریف نزدیک به هم پوشیده شده است که انتهای آن ها خمیده است. این موها تشکیل شبکه ای ضدآب در اطراف حباب هوا (سینه پوش) می دهند. اکسیژن از آب اطراف به داخل حباب نفوذ می کند اما سن باید به طور دوره ای به سطح آب بیاید تا ذخیرۀ هوایی جدیدی جمع آوری کند. خانوادۀ ولیدا، شامل جیرجیرک های آبزیاز گونه های کوچک تر جنس Microvelia و گونه های بزرگ تر جنس Velia تشکیل شده است. دو گونۀ بریتانیایی از جنس Velia به ثبت رسیده اند: Velia caprai و گونۀ کمیاب تر Velia saulii. متوسط طول این جانوران حدود هفت میلی متر است. در سطح جویبارهایی با سرعت کم زندگی می کنند و ترجیحاً به جای راه رفتن روی سطح آب می دوند. سه گونۀ بریتانیایی Microvelia یافت شده است. متوسط طول آن ها۱.۵ تا ۲ میلی متر است.
هریک از سن های آبی، که تمام مراحل زندگی آن ها (بالغ، لارو، و تخم) در آب می گذرد. تخم ها معمولاً متصل به ساقه یا برگ های گیاهان آب زی گذاشته می شوند. در مقایسه با سن های زمینی، که شاخک کاملاً مشخصی دارند، شاخک سن های آبی مخفی است. سن های آبی عموماً رنگ روشن تری نیز دارند. رنگ آن ها معمولاً دارای انواع سایه های سیاه یا قهوه ای است، و تمایل به اسکان در لایه های عمقی حوضچه ها، دریاچه ها و جویبارها دارند. ممکن است بال دار یا فاقد بال باشند. سن های آبی در زیر راستۀ ناجوربالان، راستۀ نیم بالان، ردۀ حشرات، شاخۀ بندپایانقرار دارند. بزرگ ترین سن آبی، سن آبی غول پیکر، متعلق به سوسک های جراراست. سن های آبی در استرالیا، هند، چین، و امریکای جنوبی زندگی می کنند. بیش از دَه سانتی متر طول دارند و از حشرات، لارو قورباغه ها، و ماهیان کوچک تغذیه می کنند. سن نعلبکی شکل(زنبور آبی) Ilyocoris cimicoides بیشتر در حوضچه های جنوب انگلستان مشاهده می شود و متعلق به خانوادۀ نوکوریدهاست. این سن شبیه سوسک است و بدن بیضوی اش حدود پانزده میلی متر طول دارد. این ساس آبی گوشت خوار است و نیش دردناکی دارد. Aphelocheirus montandoni دارای رنگ روشن است و روی بستر جویبارهای ماسه سنگی و دارای جریان های تند یافت می شود. این گونه متعلق به خانوادۀ آفلوچریدااست. طول سن بالغ حدود هشت میلی متر است. فاقد بال است، و معمولاً روی بسترهای سنگی رودخانه ها و جویبارهایی با جریان تند یافت می شود. هر دو سطح پشتی و به میزان بیشتر سطح شکمی جانور از تعداد بسیاری دسته های موی بسیار ظریف نزدیک به هم پوشیده شده است که انتهای آن ها خمیده است. این موها تشکیل شبکه ای ضدآب در اطراف حباب هوا (سینه پوش) می دهند. اکسیژن از آب اطراف به داخل حباب نفوذ می کند اما سن باید به طور دوره ای به سطح آب بیاید تا ذخیرۀ هوایی جدیدی جمع آوری کند. خانوادۀ ولیدا، شامل جیرجیرک های آبزیاز گونه های کوچک تر جنس Microvelia و گونه های بزرگ تر جنس Velia تشکیل شده است. دو گونۀ بریتانیایی از جنس Velia به ثبت رسیده اند: Velia caprai و گونۀ کمیاب تر Velia saulii. متوسط طول این جانوران حدود هفت میلی متر است. در سطح جویبارهایی با سرعت کم زندگی می کنند و ترجیحاً به جای راه رفتن روی سطح آب می دوند. سه گونۀ بریتانیایی Microvelia یافت شده است. متوسط طول آن ها۱.۵ تا ۲ میلی متر است.
wikijoo: ساس_آبی