[ویکی نور] سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه (علیهم السلام). کتاب «سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه» نوشته محمد رضا جباری یکی از محققان حوزوی است. این کتاب که به دلیل ابتکاری بودن و اهمیت موضوعش در برخی محافل علمی برگزیده شده است، با شیوه ای علمی و مستند به بررسی موضوع وکالت در عصر ائمه و وکلای ایشان می پردازد.
مؤلف درباره اثر خود می گوید: نام کتابش را به دلیل این انتخاب کرده است که وکلای ائمه از زمان امام صادق (ع) یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده های میانی مسئولینی داشتند که از آنها به عنوان «وکلای ارشد» نام برده می شود که ایشان معاونان ائمه(ع) در رهبری سازمان بوده اند. نمونه هایی هم برای این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگی هایی که برای سازمان برمی شمرند و نیز شرایط آن زمان می توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعی را برای شیعیان و امامان معصوم(ع) داشته اند چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیماً مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث می شد هم امام به زحمت بیفتند هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران غیبت نقش تمهیدی برای ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر می شود و نقش اجتماعی و نقش مبارزاتی بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه هایی که از طرف ائمه به ایشان می رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفی می کردند و نقشة آنها را برملا می ساختند.
مؤلف از منابع فراوانی بهره گرفته است هر چند در میان این منابع برخی قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخی و به شیوه علمی تدوین شده است،لیکن خالی پیش فرض های کلامی نیست و استناد به برخی منابع نشانه این رویکرد است.
مطالعه کتاب سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه (علیهم السلام) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور
مؤلف درباره اثر خود می گوید: نام کتابش را به دلیل این انتخاب کرده است که وکلای ائمه از زمان امام صادق (ع) یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده های میانی مسئولینی داشتند که از آنها به عنوان «وکلای ارشد» نام برده می شود که ایشان معاونان ائمه(ع) در رهبری سازمان بوده اند. نمونه هایی هم برای این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگی هایی که برای سازمان برمی شمرند و نیز شرایط آن زمان می توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعی را برای شیعیان و امامان معصوم(ع) داشته اند چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیماً مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث می شد هم امام به زحمت بیفتند هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران غیبت نقش تمهیدی برای ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر می شود و نقش اجتماعی و نقش مبارزاتی بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه هایی که از طرف ائمه به ایشان می رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفی می کردند و نقشة آنها را برملا می ساختند.
مؤلف از منابع فراوانی بهره گرفته است هر چند در میان این منابع برخی قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخی و به شیوه علمی تدوین شده است،لیکن خالی پیش فرض های کلامی نیست و استناد به برخی منابع نشانه این رویکرد است.
مطالعه کتاب سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه (علیهم السلام) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور
[ویکی فقه] سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه (کتاب). این کتاب که به دلیل ابتکاری بودن و اهمیت موضوعش در برخی محافل علمی برگزیده شده است، با شیوه ای علمی و مستند به بررسی موضوع وکالت در عصر ائمه و وکلای ایشان می پردازد.
مؤلف درباره اثر خود می گوید: نام کتابش را به دلیل این انتخاب کرده است که وکلای ائمه از زمان امام صادق علیه السّلام یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده های میانی مسئولینی داشتند که از آنها به عنوان «وکلای ارشد» نام برده می شود که ایشان معاونان ائمه علیه السّلام در رهبری سازمان بوده اند. نمونه هایی هم برای این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگی هایی که برای سازمان برمی شمرند و نیز شرایط آن زمان می توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعی را برای شیعیان و امامان معصوم علیه السّلام داشته اند چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیما مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث می شد هم امام به زحمت بیفتند هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران غیبت نقش تمهیدی برای ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر می شود و نقش اجتماعی و نقش مبارزاتی بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه هایی که از طرف ائمه به ایشان می رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفی می کردند و نقشة آنها را برملا می ساختند.
منابع کتاب
مؤلف از منابع فراوانی بهره گرفته است هر چند در میان این منابع برخی قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخی و به شیوه علمی تدوین شده است، لیکن خالی پیش فرض های کلامی نیست و استناد به برخی منابع نشانه این رویکرد است.
منبع
نرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. رده های این صفحه : کتاب شناسی | کتب مهدویت
مؤلف درباره اثر خود می گوید: نام کتابش را به دلیل این انتخاب کرده است که وکلای ائمه از زمان امام صادق علیه السّلام یک مجموعه متشکل بودند و با یکدیگر ارتباط داشتند و با رهبر سازمان که ائمه بودند ارتباط داشتند. آنان در رده های میانی مسئولینی داشتند که از آنها به عنوان «وکلای ارشد» نام برده می شود که ایشان معاونان ائمه علیه السّلام در رهبری سازمان بوده اند. نمونه هایی هم برای این مورد وجود دارد که در کتاب به آنها اشاره شده است. با توجه به ویژگی هایی که برای سازمان برمی شمرند و نیز شرایط آن زمان می توانیم عنوان «سازمان» را بر این مجموعه بگذاریم. وکلا در حقیقت نقش یک سپر دفاعی را برای شیعیان و امامان معصوم علیه السّلام داشته اند چون اگر وکلا نبودند شیعیان باید مستقیما مراجعه به امامان معصوم کنند و این موضوع باعث می شد هم امام به زحمت بیفتند هم شیعیان امام. با نزدیک شدن به دوران غیبت نقش تمهیدی برای ورود شیعه به عصر غیبت بیشتر می شود و نقش اجتماعی و نقش مبارزاتی بر ضد مدعیان دروغین بابیت و وکلا از طریق نامه هایی که از طرف ائمه به ایشان می رسید این مدعیان دروغین را به شیعه معرفی می کردند و نقشة آنها را برملا می ساختند.
منابع کتاب
مؤلف از منابع فراوانی بهره گرفته است هر چند در میان این منابع برخی قابل نقد باشد. این اثر با آنکه مستند به منابع تاریخی و به شیوه علمی تدوین شده است، لیکن خالی پیش فرض های کلامی نیست و استناد به برخی منابع نشانه این رویکرد است.
منبع
نرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. رده های این صفحه : کتاب شناسی | کتب مهدویت