سازمان سلسله مراتبی یک ساختار سازمانی است که در آن بجز یک نهاد، هر نهاد دیگر، تابع نهاد دیگری درون سلسله مراتب سازمان قرار دارد. در این نوع سازمان معمولاً یک مرکز قدرت فرد/یا گروه در راس قدرت مسلط قرار دارد و به ترتیب سطوح بعدی قدرت در پایین تر قرار می گیرند. این شکل سازمان، شکل مسلط مرسوم در جوامع، موسسه های مذهبی، حکومت ها و ابرشرکت ها است. اعضای سلسله مراتب، عمدتاً با مافوق بلافصل خود تعامل دارند. چنین سازمانی بخشا از آن جهت اهمیت دارد که با کاستن ارتباط ها، جریان اطلاعات را محدود می کند.
بهترین شکل تجسم سازمان سلسله مراتبی شکل هرم ( هندسه ) است. رأس هرم مرکز قدرتمندان است که تعدادشان بسیار اندک است. قاعده هرم شامل هزاران نفر از مردم است که در پایین ترین سطح سلسله مراتب قرار دارند. هرچه به راس نزدیک تر شویم قدرت و مزایا بیشتر می شود. نمودار چنین سلسله مراتبی معمولاً به صورت مثلث، ساختار درختی و چارت سازمانی نمایش داده می شود.
بیشتر حکومت ها و شرکت ها چنین ساختاری دارند. به طور سنتی پادشاه اوج حکومت بوده است. در بسیاری از کشورها، نظام ارباب رعیتی، ارباب منشی چنان ساختار اجتماعی را به وجود آورده اند که پادشاه در راس آن بوده است.
در جوامع مدرن، رئیس کشور می تواند رئیس جمهور، پادشاهی مشروطه و در برخی از کشورها قدرت حاکم بین نهادهای مختلفی مانند قوه مقننه، مجلس و کنگره تقسیم شده است و در بعضی کشورها به جای آن نخست وزیر وجود دارد؛ و در حقیقت قدرت مردم تنها به شرکت در انتخابات و رأی دادن محدود شده است.
از جمله کسانی که در زمینه توسعه سازمانی نظریه پرداز بودند، می توان از الیوت ژاک ( به انگلیسی: Elliott Jaques ) و روبرت میخلز نام برد. قانون آهنین الیگارشی توسط روبرت میخلز ارائه شد و از تمایل شدید و اجتناب ناپذیر سازمان های سلسله مراتبی به گروهه سالاری ( الیگارشی ) سخن گفت.
بنا بر اصل پیتر که توسط لارنس جی. پیتر ارائه شده است، ملاک نامزدی یک نفر برای یک موقعیت جدید، نه توانایی های وی برای ایفای نقش آتی، بلکه وضعیت وی در نقش فعلی اش است. از این روی، کارکنان یک بار که ارتقا یافتند، دیگر عملکرد مؤثر از خود نشان نمی دهند و مدیران نیز، به بی کفایتی تنزل می یابند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهترین شکل تجسم سازمان سلسله مراتبی شکل هرم ( هندسه ) است. رأس هرم مرکز قدرتمندان است که تعدادشان بسیار اندک است. قاعده هرم شامل هزاران نفر از مردم است که در پایین ترین سطح سلسله مراتب قرار دارند. هرچه به راس نزدیک تر شویم قدرت و مزایا بیشتر می شود. نمودار چنین سلسله مراتبی معمولاً به صورت مثلث، ساختار درختی و چارت سازمانی نمایش داده می شود.
بیشتر حکومت ها و شرکت ها چنین ساختاری دارند. به طور سنتی پادشاه اوج حکومت بوده است. در بسیاری از کشورها، نظام ارباب رعیتی، ارباب منشی چنان ساختار اجتماعی را به وجود آورده اند که پادشاه در راس آن بوده است.
در جوامع مدرن، رئیس کشور می تواند رئیس جمهور، پادشاهی مشروطه و در برخی از کشورها قدرت حاکم بین نهادهای مختلفی مانند قوه مقننه، مجلس و کنگره تقسیم شده است و در بعضی کشورها به جای آن نخست وزیر وجود دارد؛ و در حقیقت قدرت مردم تنها به شرکت در انتخابات و رأی دادن محدود شده است.
از جمله کسانی که در زمینه توسعه سازمانی نظریه پرداز بودند، می توان از الیوت ژاک ( به انگلیسی: Elliott Jaques ) و روبرت میخلز نام برد. قانون آهنین الیگارشی توسط روبرت میخلز ارائه شد و از تمایل شدید و اجتناب ناپذیر سازمان های سلسله مراتبی به گروهه سالاری ( الیگارشی ) سخن گفت.
بنا بر اصل پیتر که توسط لارنس جی. پیتر ارائه شده است، ملاک نامزدی یک نفر برای یک موقعیت جدید، نه توانایی های وی برای ایفای نقش آتی، بلکه وضعیت وی در نقش فعلی اش است. از این روی، کارکنان یک بار که ارتقا یافتند، دیگر عملکرد مؤثر از خود نشان نمی دهند و مدیران نیز، به بی کفایتی تنزل می یابند.
wiki: سازمان سلسله مراتبی