سازمان توفان

دومین انشعاب حزب تودۀ ایران در دهۀ ۱۳۴۰ش، که متأثر از مناقشات شوروی و چین صورت گرفت . توفان، باوفاداری به استالینیسم و انتقاد از سیاست همزیستی مسالمت آمیز شوروی ، به مائوئیسم روی آورد. سازمان توفان معتقد به شروع انقلاب از شهرها و گسترش آن به روستاها بود. بنیانگذاران توفان سه عضو ناراضی کمیتۀ مرکزی حزب توده، احمد قاسمی ، غلامحسین فروتن، و احمد سغایی، بودند که پس از اخراج از حزب ، نخست به سازمان انقلابی پیوستند و درپی اختلاف با این سازمان و اخراج شدن از آن ، در ۱۳۴۴ش سازمان توفان را تشکیل دادند. توفان در ۱۳۵۶ش دچار انشعاب دیگری شد و گروهی به رهبری علی سعادتی با انتقاد از مائو و چین و حمایت از حزب کمونیست آلبانی ، حزب کمونیست کارگران و دهقانان را تشکیل دادند. در ۱۳۵۷ش، نیز جمعی به رهبری علی منتقمی، با جدایی از این حزب ، گروه کارگران مبارز را تأسیس کردند و بازماندگان دو حزب ، نام آن را به «حزب کار ایران» تغییر دادند. سازمان توفان نشریۀ توفان را منتشر می کرد و نشریۀ حزب کار نیز توفان نام گرفت.