سازمان بادبزن ( لهستانی: Wachlarz ) جزئی از جنبش مقاومت لهستان در جنگ جهانی دوم بود که توسط ارتش میهنی با هدف خرابکاری در پشت خطوط آلمانی ها در جبهه شرق و فراتر از مرزهای لهستان ایجاد شد. فرماندهان این سازمان سرهنگ دوم یان وودارکویچ ( تا سال ۱۹۴۲ ) و سرهنگ دوم آدام رمیگیوچ گروخلسکی بودند.
این سازمان مدت کوتاهی پس از آغاز حمله آلمان به شوروی به عنوان بخشی از اتحادیه مبارزه مسلحانه آغاز به فعالیت نمود. اسم رمز سازمان در ابتدا ۱۸ و سپس ۲۷ بود که در نهایت به بادبزن تغییر کرد. علت انتخاب این نام آن بود که این سازمان به شاخه های مختلفی تقسیم می شد که هر یک تلاش داشت نفوذ خود را در امتداد مرزهای لهستان به درون شوروی گسترش بدهد.
سازمان بادبزن پنج شاخه اصلی داشت که به صورت مستقل از یکدیگر کار می کردند و هر یک در امتداد یکی از خطوط اصلی پشتیبانی ماشین جنگی آلمان قرار داشت.
• لووف - ترنوپیل - ژمرینکا - دنیپرو
• ریونه - ژیتومیر - کیف
• برست - مینسک - پینسک - گومل
• لیدا - مینسک - باریساو - اورشا
• ویلنیوس - دوگوپیلس - پولوتسک
هدف اصلی این سازمان انجام عملیات های شناسایی، جمع آوری اطلاعات، خرابکاری و حملات انحرافی در پشت خطوط نیروهای آلمانی از دریای بالتیک تا اوکراین بود. سازمان بادبزن باید آماده می شد تا در هنگام خیزش لهستان با قطع خطوط پشتیبانی و اخلال در حرکت نیروهای آلمانی آن ها را از یکدیگر منزوی کند. با این کار نیروهای آلمانی که در خطوط نبرد با شوروی قرار داشتند از پشتیبانی محروم می شدند و با آزادی لهستان قوای آلمان که در خاک شوروی قرار داشتند از شرق و غرب مورد هجوم قرار می گرفتند. [ ۱]
ریشه های سازمان بادبزن را می توان در سازمان ارتش مخفی لهستان دید که در سال ۱۹۴۱ با اتحادیه مبارزه مسلحانه ادغام گشت. مدتی بعد ارتش میهنی کنترل سازمان بادبزن را در دست گرفت. این سازمان دارای ۱۰۰۰ مأمور آموزش دیده بود که بسیاری از آن ها به عنوان نیروهای خاموش مخفی در رزم تکاورانه آموزش دیده بودند. این نیروها پس از سال ۱۹۴۲ بیش از صد عملیات مهم خرابکاری که شامل تخریب ۳۰ انبار مهمات بود را انجام دادند[ ۲] اما گشتاپو و پارتیزان های شوروی به شدت بر روی عملکرد این واحد تأثیر داشتند. یکی از مهم ترین موفقیت های سازمان بادبزن قطع تمام خطوط راه آهن مینسک در مه ۱۹۴۲ و برست در اوت همان سال یود. از دسامبر ۱۹۴۲ تا فوریه سال بعدش قسمت عمده ای از بخش ۴ سازمان بادبزن توسط گشتاپو بازداشت شدند. تمامی این افراد توسط چتربازان خاموش مخفی به فرماندهی یان پیونیک آزاد شدند. به گفته سروان واتسواو کوپیتسو که خود در این عملیات شرکت داشت آن ها با پوشیدن یونیفرم های آلمانی نقشه را اجرایی کردند. [ ۱] ( نگاه کنید به هجوم به زندان پینسک در سال ۱۹۴۳ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سازمان مدت کوتاهی پس از آغاز حمله آلمان به شوروی به عنوان بخشی از اتحادیه مبارزه مسلحانه آغاز به فعالیت نمود. اسم رمز سازمان در ابتدا ۱۸ و سپس ۲۷ بود که در نهایت به بادبزن تغییر کرد. علت انتخاب این نام آن بود که این سازمان به شاخه های مختلفی تقسیم می شد که هر یک تلاش داشت نفوذ خود را در امتداد مرزهای لهستان به درون شوروی گسترش بدهد.
سازمان بادبزن پنج شاخه اصلی داشت که به صورت مستقل از یکدیگر کار می کردند و هر یک در امتداد یکی از خطوط اصلی پشتیبانی ماشین جنگی آلمان قرار داشت.
• لووف - ترنوپیل - ژمرینکا - دنیپرو
• ریونه - ژیتومیر - کیف
• برست - مینسک - پینسک - گومل
• لیدا - مینسک - باریساو - اورشا
• ویلنیوس - دوگوپیلس - پولوتسک
هدف اصلی این سازمان انجام عملیات های شناسایی، جمع آوری اطلاعات، خرابکاری و حملات انحرافی در پشت خطوط نیروهای آلمانی از دریای بالتیک تا اوکراین بود. سازمان بادبزن باید آماده می شد تا در هنگام خیزش لهستان با قطع خطوط پشتیبانی و اخلال در حرکت نیروهای آلمانی آن ها را از یکدیگر منزوی کند. با این کار نیروهای آلمانی که در خطوط نبرد با شوروی قرار داشتند از پشتیبانی محروم می شدند و با آزادی لهستان قوای آلمان که در خاک شوروی قرار داشتند از شرق و غرب مورد هجوم قرار می گرفتند. [ ۱]
ریشه های سازمان بادبزن را می توان در سازمان ارتش مخفی لهستان دید که در سال ۱۹۴۱ با اتحادیه مبارزه مسلحانه ادغام گشت. مدتی بعد ارتش میهنی کنترل سازمان بادبزن را در دست گرفت. این سازمان دارای ۱۰۰۰ مأمور آموزش دیده بود که بسیاری از آن ها به عنوان نیروهای خاموش مخفی در رزم تکاورانه آموزش دیده بودند. این نیروها پس از سال ۱۹۴۲ بیش از صد عملیات مهم خرابکاری که شامل تخریب ۳۰ انبار مهمات بود را انجام دادند[ ۲] اما گشتاپو و پارتیزان های شوروی به شدت بر روی عملکرد این واحد تأثیر داشتند. یکی از مهم ترین موفقیت های سازمان بادبزن قطع تمام خطوط راه آهن مینسک در مه ۱۹۴۲ و برست در اوت همان سال یود. از دسامبر ۱۹۴۲ تا فوریه سال بعدش قسمت عمده ای از بخش ۴ سازمان بادبزن توسط گشتاپو بازداشت شدند. تمامی این افراد توسط چتربازان خاموش مخفی به فرماندهی یان پیونیک آزاد شدند. به گفته سروان واتسواو کوپیتسو که خود در این عملیات شرکت داشت آن ها با پوشیدن یونیفرم های آلمانی نقشه را اجرایی کردند. [ ۱] ( نگاه کنید به هجوم به زندان پینسک در سال ۱۹۴۳ )
wiki: سازمان بادبزن