ساختار و گستره صخره های مرجانی، اولین قسمت زمین شناسی سفر اچ ام اس بیگل تحت فرماندهی فیتزروی کاپیتان نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا، در طول سال های ۱۸۳۲ تا ۱۸۳۶ ( به انگلیسی: The Structure and Distribution of Coral Reefs ) ، به عنوان تک نگاشت چارلز داروین در سال۱۸۴۲ منتشر شد و دربارهٔ نظریه اش در مورد تشکیل آب سنگ های مرجانی و آب سنگ های حلقوی است. او در طول سفر بر اچ ام اس بیگل در حالی که هنوز در آمریکای جنوبی بود، پیش از دیدن جزیره مرجانی، به این ایده رسید و آن را در حالی که کشتی اچ ام اس بیگل در حال عبور از اقیانوس آرام بود نوشت و در نوامبر ۱۸۵۵ دست نوشته اش را تکمیل کرد. در آن زمان علاقهٔ علمی زیادی به چگونگی شکل گیری صخره های مرجانی داشت و یکی از اهداف مهم سفر دریایی کاپیتان دریاسالار رابرت فیتزروی جستجوی یک آب سنگ حلقوی بود. برای دست یابی به این هدف فیتزروی جزایر کیلینگ را برای جستجو انتخاب کرد. نتایج حاصل از نظریه داروین، مبنی بر اینکه تشکیل انواع مختلف آب سنگ های مرجانی و آب سنگ های حلقوی را می توان بوسیله بالاآمدگی و فرونشست بخش های وسیعی از پوسته زیر اقیانوس ها توضیح داد، حمایت می کند. [ ۱]
این کتاب اولین جلد از سه کتابی بود که داروین در مورد زمین شناسی که در طی سفر در مورد آن پژوهش کرده بود نوشت و به طور گسترده به عنوان کار علمی مهمی که در آن همهٔ مشاهدات ممکن در این موضوع مهم ارائه می شود، شناخته شده است. [ ۱] در ۱۸۵۳، داروین به خاطر این رساله و کار پژوهشی اش روی کشتی چسب ها مدال سلطنتی انجمن سلطنتی را دریافت کرد. [ ۲] نظریه داروین که معتقد است صخره های مرجانی در اثر فرونشست پوستهٔ جزایر و مناطق اطراف آن ها شکل گرفته اند بوسیله تحقیقات مدرن تأیید شده است؛ و دیگر مورد بحث نیست، در حالی که دلیل بالاآمدگی و فرونشست بخش هایی از پوسته هنوز هم به عنوان موضوعی مورد بحث باقی مانده است. [ ۳]
زمانی که در سال ۱۸۳۱ کشتی بیگل مسافرت خود را شروع کرد، چگونگی تشکیل آب سنگ های حلقوی مرجانی یک معمای علمی بود. آگهی پیش روی کشتی در ۲۴ دسامبر در مجله آتنائوم منتشر شد. این مجله پژوهش در مورد این موضوع را به عنوان «جالب ترین بخش پژوهش کشتی بیگل» با دورنمای «بسیاری از نکات فراتر از یک پژوهش علمی صرف نقشه برداری» توصیف کرد. [ ۴] در سال ۱۸۲۴ و ۱۸۲۵ طبیعی دانان فرانسوی کوا و گیمار مشاهده کرده بودند که جانداران مرجانی در اعماق نسبتاً کم زندگی می کنند، اما جزایر در اقیانوس های عمیق ظاهر می شوند. در کتاب هایی که در کتاب سفر بیگل به عنوان منبع استفاده شده اند، هنری د لا بیچ، فردریک ویلیام بیچِی و چارلز لایل این عقیده را منتشر کرده بودند که صخره های مرجانی در کوه های زیر آب یا آتشفشان ها رشد کرده است چون آب سنگ های حلقوی شکل دهانه های آتشفشانی زیرزمینی را می گیرند. [ ۵] دستورالعمل های دریایی برای سفر اظهار می کنند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کتاب اولین جلد از سه کتابی بود که داروین در مورد زمین شناسی که در طی سفر در مورد آن پژوهش کرده بود نوشت و به طور گسترده به عنوان کار علمی مهمی که در آن همهٔ مشاهدات ممکن در این موضوع مهم ارائه می شود، شناخته شده است. [ ۱] در ۱۸۵۳، داروین به خاطر این رساله و کار پژوهشی اش روی کشتی چسب ها مدال سلطنتی انجمن سلطنتی را دریافت کرد. [ ۲] نظریه داروین که معتقد است صخره های مرجانی در اثر فرونشست پوستهٔ جزایر و مناطق اطراف آن ها شکل گرفته اند بوسیله تحقیقات مدرن تأیید شده است؛ و دیگر مورد بحث نیست، در حالی که دلیل بالاآمدگی و فرونشست بخش هایی از پوسته هنوز هم به عنوان موضوعی مورد بحث باقی مانده است. [ ۳]
زمانی که در سال ۱۸۳۱ کشتی بیگل مسافرت خود را شروع کرد، چگونگی تشکیل آب سنگ های حلقوی مرجانی یک معمای علمی بود. آگهی پیش روی کشتی در ۲۴ دسامبر در مجله آتنائوم منتشر شد. این مجله پژوهش در مورد این موضوع را به عنوان «جالب ترین بخش پژوهش کشتی بیگل» با دورنمای «بسیاری از نکات فراتر از یک پژوهش علمی صرف نقشه برداری» توصیف کرد. [ ۴] در سال ۱۸۲۴ و ۱۸۲۵ طبیعی دانان فرانسوی کوا و گیمار مشاهده کرده بودند که جانداران مرجانی در اعماق نسبتاً کم زندگی می کنند، اما جزایر در اقیانوس های عمیق ظاهر می شوند. در کتاب هایی که در کتاب سفر بیگل به عنوان منبع استفاده شده اند، هنری د لا بیچ، فردریک ویلیام بیچِی و چارلز لایل این عقیده را منتشر کرده بودند که صخره های مرجانی در کوه های زیر آب یا آتشفشان ها رشد کرده است چون آب سنگ های حلقوی شکل دهانه های آتشفشانی زیرزمینی را می گیرند. [ ۵] دستورالعمل های دریایی برای سفر اظهار می کنند:
