سائو پائولو ( به انگلیسی: Sao Paulo ) بزرگ ترین شهر کشور برزیل است؛ و در جنوب شرقی برزیل قرار دارد. این شهر به چهارمین شهر بزرگِ جهان، از لحاظ جمعیت، تبدیل شده است. بر مبنای آخرین داده های جغرافیایی کلانشهر سائوپائولو ۹۰ کیلومتر درازا دارد. [ ۱]
سائو پائولو در ۲۵ ژانویه ۱۵۵۴ توسط دو مبلغ عضو فرقه مذهبی یسوعی بنیاد شد، پایین بودن بهره وری مزارع شکر محلی باعث شد تا این سکونتگاه مدتی طولانی در حالت انزوا باقی بماند. در سده هفدهم کشاورزان منطقه اقدام به کشت گندم به منظور صادرات کردند. در سال ۱۷۱۱ به سائو پائولو رسماً عنوان شهر اعطا شد. در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۸۲۲ اعلام استقلال برزیل از پرتغال نیز، در سائو پائولو انجام شد؛ و در قرن نوزدهم این شهر شاهد شکوفایی و رونق اقتصادی بود، که علت عمده آن رواج صادرات قهوه بود.
پس از لغو برده داری در سال ۱۸۸۸، کشتزارهای قهوه این شهر امواج زیادی از مهاجران از ایتالیا، پرتغال، اسپانیا، آلمان و دیگر کشورهای اروپایی را به خود جلب کرد و از سوی دیگر بسیاری از بردگان سابق نیز برای پیدا کردن کار جذب این شهر شدند.
در سال ۱۸۹۷ ایتالیایی ها بیش از نیمی از جمعیت این شهر را تشکیل می دادند.
در آغاز سده بیستم، قیمت قهوه به شدت سقوط کرد و در نتیجه کارآفرینان محلی سرمایه های خود را به سوی توسعه صنعتی این شهر سوق دادند.
صنعتی شدن این شهر به نوبه مجدداً خود باز هم نیروهای جدیدی از مهاجران کشورهای دوردست از جمله ایتالیایی ها، ژاپنی ها، و اهالی سوریه و لبنان را به این شهر کشاند.
زبان اکثریت جمعیت شهر پرتغالی است؛ ولی به خاطر حضور قابل توجه مهاجران ایتالیایی در این شهر، زبان گفتاری شهر از زبان ایتالیایی به ویژه گویش های ونتی و ایتالیایی جنوبی تأثیر زیادی گرفته است.
برپایه سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی، جمعیت شهر در آن سال ۱۰٬۶۵۹٬۳۸۶ نفر بود که از این تعداد، ۶۰٫۶ درصد سفیدپوست، ۳۰٫۵ دورگه، ۶٫۵ درصد سیاه پوست، ۲٫۲ زردپوست، و ۰٫۲ سرخ پوست بودند.
این شهر مفتخر به میزبانیِ «افتتاحیه ی» جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۱۴ نیز بوده است. [ ۲]
امروزه روز نیز، باز مجدداً موجی از مهاجرت از بولیوی به سائو پائولو دیده می شود. [ ۳]
سائو پائولو که در گفتار روزانه «سامپا» نیز نامیده می شود هفتمین شهر بزرگ جهان و بزرگ ترین شهر نیم کره جنوبی و قاره آمریکا است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسائو پائولو در ۲۵ ژانویه ۱۵۵۴ توسط دو مبلغ عضو فرقه مذهبی یسوعی بنیاد شد، پایین بودن بهره وری مزارع شکر محلی باعث شد تا این سکونتگاه مدتی طولانی در حالت انزوا باقی بماند. در سده هفدهم کشاورزان منطقه اقدام به کشت گندم به منظور صادرات کردند. در سال ۱۷۱۱ به سائو پائولو رسماً عنوان شهر اعطا شد. در تاریخ ۷ سپتامبر ۱۸۲۲ اعلام استقلال برزیل از پرتغال نیز، در سائو پائولو انجام شد؛ و در قرن نوزدهم این شهر شاهد شکوفایی و رونق اقتصادی بود، که علت عمده آن رواج صادرات قهوه بود.
پس از لغو برده داری در سال ۱۸۸۸، کشتزارهای قهوه این شهر امواج زیادی از مهاجران از ایتالیا، پرتغال، اسپانیا، آلمان و دیگر کشورهای اروپایی را به خود جلب کرد و از سوی دیگر بسیاری از بردگان سابق نیز برای پیدا کردن کار جذب این شهر شدند.
در سال ۱۸۹۷ ایتالیایی ها بیش از نیمی از جمعیت این شهر را تشکیل می دادند.
در آغاز سده بیستم، قیمت قهوه به شدت سقوط کرد و در نتیجه کارآفرینان محلی سرمایه های خود را به سوی توسعه صنعتی این شهر سوق دادند.
صنعتی شدن این شهر به نوبه مجدداً خود باز هم نیروهای جدیدی از مهاجران کشورهای دوردست از جمله ایتالیایی ها، ژاپنی ها، و اهالی سوریه و لبنان را به این شهر کشاند.
زبان اکثریت جمعیت شهر پرتغالی است؛ ولی به خاطر حضور قابل توجه مهاجران ایتالیایی در این شهر، زبان گفتاری شهر از زبان ایتالیایی به ویژه گویش های ونتی و ایتالیایی جنوبی تأثیر زیادی گرفته است.
برپایه سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی، جمعیت شهر در آن سال ۱۰٬۶۵۹٬۳۸۶ نفر بود که از این تعداد، ۶۰٫۶ درصد سفیدپوست، ۳۰٫۵ دورگه، ۶٫۵ درصد سیاه پوست، ۲٫۲ زردپوست، و ۰٫۲ سرخ پوست بودند.
این شهر مفتخر به میزبانیِ «افتتاحیه ی» جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۱۴ نیز بوده است. [ ۲]
امروزه روز نیز، باز مجدداً موجی از مهاجرت از بولیوی به سائو پائولو دیده می شود. [ ۳]
سائو پائولو که در گفتار روزانه «سامپا» نیز نامیده می شود هفتمین شهر بزرگ جهان و بزرگ ترین شهر نیم کره جنوبی و قاره آمریکا است.
wiki: سائو پائولو