زیگفرید کراکائر ( به آلمانی: Siegfried Kracauer ) ( ۸ فوریه ۱۸۸۹–۲۶ نوامبر ۱۹۶۶ ) نظریه پرداز واقع گرای فیلم آلمانی بود.
او در یک خانوادهٔ یهودی در فرانکفورت به دنیا آمد. تحصیلات خود را در سال ۱۹۰۷ در رشتهٔ معماری آغاز کرد و در سال ۱۹۱۴ با درجهٔ دکترای مهندسی معماری فارغ التحصیل شد. او سپس در شهرهای اوسنابروک، برلین و مونیخ به کار معماری پرداخت. سپس در روزنامهٔ فرانکفورت و در بخش سینما و ادبیات آن مشغول به کار شد. او در همین دوره با بزرگان مکتب فرانکفورت یعنی والتر بنیامین و ارنست بلوخ آشنا شد. کراکائر در اواخر دههٔ بیست گرایش های مارکسیستی آشکاری یافت. اما در عین حال به نقد رژیم خودکامهٔ استالین نیز می پرداخت. او در این دوران همپای ظهور نازیسم مجبور به ترک آلمان شد. او به فرانسه و سپس به آمریکا رفت و در موزهٔ هنرهای معاصر نیویورک مشغول به کار شد. او در این دوران کتاب معروف خود از کالیگاری تا هیتلر: تاریخ روان شناسانه سینمای آلمان ( ۱۹۴۷ ) را نگاشت. او در سال ۱۹۶۰ مهمترین کتاب تئوریک خود یعنی تئوری فیلم: رهایی واقعیت مادی را نگاشت. او پس از آن به عنوان جامعه شناس با بسیاری از مؤسسات همکاری کرد و به ریاست پژوهش های علوم انسانی کاربردی دانشگاه کلمبیا نیز رسید. در سال ۱۹۶۶ او بر اثر بیماری سینه پهلو درگذشت.
کراکائر نظریه پرداز واقع گرای فیلم بود و اعتقاد داشت که سینما باید به سمت بازیافت واقعیت های مادی حرکت کند. البته کراکائر تا حدودی شکل گرایی را در عالم سینما می پذیرفت، اما نوعی از شکل گرایی که در خدمت واقع گرایی باشد. او از این حیث سینمای آوانگارد فرمالیستی را به شدت مورد نقد قرار داد. او سینما را فرزند عکاسی می دانست و باور داشت که کار سینما نیز همانند عکاسی ثبت عینی واقعیت های بیرونی است. او از این جهت کلیه تکنیک ها و عواملی که به مخدوش شدن واقعیت مادی می انجامیدند را تکنیک های خلاف ماهیت زیبایی شناسانهٔ سینما خواند. او به لحاظ گرایش های واقع گرایانه خاصه در دههٔ شصت به شدت به آندره بازن نظریه پرداز واقع گرای فرانسوی نزدیک شد.
• از کالیگاری تا هیتلر: تاریخ روان شناسانه سینمای آلمان ( ۱۹۴۷ )
• تئوری فیلم: رهایی واقعیت مادی ( ۱۹۶۰ )
• واپسین چیزها قبل از واپسین ( ۱۹۶۹ )
• مقالات وایمار ( ۱۹۹۵ )
• جنون و خدمت در آلمان وایمار ( ۱۹۹۸ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در یک خانوادهٔ یهودی در فرانکفورت به دنیا آمد. تحصیلات خود را در سال ۱۹۰۷ در رشتهٔ معماری آغاز کرد و در سال ۱۹۱۴ با درجهٔ دکترای مهندسی معماری فارغ التحصیل شد. او سپس در شهرهای اوسنابروک، برلین و مونیخ به کار معماری پرداخت. سپس در روزنامهٔ فرانکفورت و در بخش سینما و ادبیات آن مشغول به کار شد. او در همین دوره با بزرگان مکتب فرانکفورت یعنی والتر بنیامین و ارنست بلوخ آشنا شد. کراکائر در اواخر دههٔ بیست گرایش های مارکسیستی آشکاری یافت. اما در عین حال به نقد رژیم خودکامهٔ استالین نیز می پرداخت. او در این دوران همپای ظهور نازیسم مجبور به ترک آلمان شد. او به فرانسه و سپس به آمریکا رفت و در موزهٔ هنرهای معاصر نیویورک مشغول به کار شد. او در این دوران کتاب معروف خود از کالیگاری تا هیتلر: تاریخ روان شناسانه سینمای آلمان ( ۱۹۴۷ ) را نگاشت. او در سال ۱۹۶۰ مهمترین کتاب تئوریک خود یعنی تئوری فیلم: رهایی واقعیت مادی را نگاشت. او پس از آن به عنوان جامعه شناس با بسیاری از مؤسسات همکاری کرد و به ریاست پژوهش های علوم انسانی کاربردی دانشگاه کلمبیا نیز رسید. در سال ۱۹۶۶ او بر اثر بیماری سینه پهلو درگذشت.
کراکائر نظریه پرداز واقع گرای فیلم بود و اعتقاد داشت که سینما باید به سمت بازیافت واقعیت های مادی حرکت کند. البته کراکائر تا حدودی شکل گرایی را در عالم سینما می پذیرفت، اما نوعی از شکل گرایی که در خدمت واقع گرایی باشد. او از این حیث سینمای آوانگارد فرمالیستی را به شدت مورد نقد قرار داد. او سینما را فرزند عکاسی می دانست و باور داشت که کار سینما نیز همانند عکاسی ثبت عینی واقعیت های بیرونی است. او از این جهت کلیه تکنیک ها و عواملی که به مخدوش شدن واقعیت مادی می انجامیدند را تکنیک های خلاف ماهیت زیبایی شناسانهٔ سینما خواند. او به لحاظ گرایش های واقع گرایانه خاصه در دههٔ شصت به شدت به آندره بازن نظریه پرداز واقع گرای فرانسوی نزدیک شد.
• از کالیگاری تا هیتلر: تاریخ روان شناسانه سینمای آلمان ( ۱۹۴۷ )
• تئوری فیلم: رهایی واقعیت مادی ( ۱۹۶۰ )
• واپسین چیزها قبل از واپسین ( ۱۹۶۹ )
• مقالات وایمار ( ۱۹۹۵ )
• جنون و خدمت در آلمان وایمار ( ۱۹۹۸ )
wiki: زیگفرید کراکائر