زین العابدین قزوینی

زین العابدین قزوینی ملقب به «معجز نگار» فرزند «عبدالنبی محدث قزوینی»[ ۱] از خوشنویسان و نسخ نویسان مشهور سده سیزدهم هجری بود. او کاتب مخصوص فتحعلی شاه قاجار بوده است که به هنگام اقامت این پادشاه در شیراز به دربار راه یافت و مورد عنایات خاص او قرار گرفت و به «معجز نگار» ملقب و مفتخر گردید. [ ۲] [ ۱]
زین العابدین علاوه بر خوشنویسی، شاعری لطیف طبع بوده است. آثار خوشنویسی او بین سال های ۱۲۱۳ تا ۱۲۴۷ ه‍. ق دیده شده که با بهترین خطوط استادان این فن برابری می کند. [ ۲] [ ۱]
از آثار به جا مانده او می توان به این موارد اشاره کرد:[ ۱]
• یک قطعه مذهّب نسخ کتابت جلی و رقاع کتابت عالی، با رقم: "نقلت عن خط الاستاد محمدهاشم الاصفهانی. . . ابن عبدالنبی القزوینی. . . فی سنهٔ ۱۲۱۷"
• "دعای احتجاب" جانمازی جلد روغنی، تماماً مذهّب مرصع، نسخ کتابت جلی و خفی و رقاع ممتاز، با رقم: "کتبه العبد الاقل ابن عبدالنبی رضی الله زین العابدین قزوینی بمحروسهٔ یزد، سنهٔ ۱۲۱۳"
• بیاض "مناجات" خواجه عبدالله به خط رقاع کتابت خفی خوش بلکه عالی، با رقم: "حسب الفرمان . . . محمدولی میرزا. . . زین العابدین بتحریر. . . پرداخت. . . "
• "سور و ادعیه" نیم ربعی، دو صفحهٔ اول متن و حاشیهٔ مذهّب با جلد روغنی و به خط نسخ کتابت و رقاع کتابت خوش، با رقم: "قد تشرفت بتحریر. . . سنهٔ ۱۲۱۹ الهجرهٔ. . . ابن عبدالنبی قزوینی. . . زین العابدین"
• یک رقعه نسخ کتابت عالی، با رقم: "کتبه العبد الواثق بالله الغنی زین العابدین بن عبدالنبی".