زیست سوخت

زیست سوخت ( به انگلیسی: Biofuel ) به سوخت هایی گفته می شود که از زیست توده به دست می آیند. این تعریف، زیست سوخت های جامد، سوخت های مایع و زیست گازهای مختلف را دربر می گیرد. زیست سوخت ها پس از عامل هایی چون بحران انرژی که نیازمند انرژی بیشتر بود و نگرانی از انتشار کربن توسط سوزاندن سوخت های فسیلی بسیار مورد توجه علمی و همگانی قرار گرفت.
سوخت اتانول، الکلی است که از تخمیر مواد قندی موجود در گیاهان مانند شکر و نشاسته به دست می آید. با پیشرفت فناوری، سلولزهایی مانند درختان و چمن ها را نیز می شود به عنوان ماده خام در فراوری زیست اتانول بکار برد. اتانول را می توان به صورت خالص به عنوان سوخت خودرو به کار برد اما بیشتر به دلیل اینکه اکتان افزایش یابد و عملکرد خودرو بهبود یابد از افزودنی بنزین استفاده می شود. زیست اتانول به صورت گسترده ای در ایالات متحده و برزیل به کار می رود.
زیست دیزل از دانه های روغنی، روغن های حیوانی و روغن های بازیافت شده بدست می آید. زیست دیزل می تواند به عنوان سوخت خالص در خودروها بکار رود اما برای کاهش سطح ذره ها، کربن مونوکسیدها و هیدروکربن ها در خودروهای دیزلی، از افزودنی دیزل استفاده می شود. زیست دیزل سوختی است که از روغن ها و چربی ها بدست می آید و همگانی ترین زیست سوخت در اروپا است.
در سال ۲۰۰۸ میلادی، زیست سوخت ۱٫۸٪ سوخت ترابری جهان را دربرداشت. در سال ۲۰۰۷ میلادی، سرمایه گذاری جهانی روی گنجایش فراوری زیست سوخت بیش از ۴ میلیارد دلار بوده و هم اکنون نیز در حال افزایش است.