زیارت امام حسین

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: کعبه، زیارت امام حسین، سیدالشهدا، عاق، قبر حسین، کربلا
برای زیارت هیچ امامی، به اندازه زیارت حسین بن علی علیه السلام در (کربلا) تاکید نشده است. حتی برای زیارت رسول خدا صلی الله و علیه و آله هم آن همه سفارش و دستور نیست. گاهی در روایات، زیارت (کربلا)، از زیارت (کعبه) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و برای زیارت سیدالشهدا، پاداشی برابر ده ها و صدها حج و عمره بیان شده است، باید راز قضیه را فهمید.
لحن و بیانی که در احادیث مربوط به زیارت سیدالشهدا علیه السلام بکار رفته است، بسیار جدی و آمیخته با تاکیدات فراوان است. ضرورت زیارت را در هر حال و همواره مطرح می کند، آن را برای یک شیعه و پیرو امام در حد یک (فریضه) می شمارد، ترک آن را بسیار ناپسند می داند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمی آورد و به رسمیت نمی شناسد.
از انبوه روایات گوناگون به چند نمونه اشاره می کنیم: امام صادق علیه السلام در دیدار با یکی از اصحاب برجسته اش به نام (ابان بن تغلب)، از وی می پرسد: ای ابان: کی به زیارت قبر حسین رفته ای؟
ابان - مدتی است طولانی که به زیارتش نرفته ام.
امام - سبحان الله... تو از بزرگان و روسای شیعه هستی و در عین حال، حسین علیه السلام را رها کرده و به زیارتش نمی روی؟...
امام باقر علیه السلام از یکی از شیعیان پرسید: فاصله میان شما و حسین علیه السلام چقدر است؟

[ویکی فقه] زیارت امام حسین (سیره معصومین). امام حسین (علیه السلام)، امام سوم از امامان دوازده گانه شیعه امامیه و یکی از چهارده معصوم می باشد، در سیره معصومان (علیهم السلام) و در روایات بسیاری بر زیارت امام حسین (علیه السّلام) تاکید شده است که در این نوشتار به سیره معصومان و زیارات وارده از آنها پرداخته شده است.
از جمله مواردی که بسیار در روایات بر آن تاکید شده است، زیارت حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) می باشد، در این باره، اهل بیت (علیهم السّلام) به سفارش و تشویق مردم به صورت زبانی اکتفا ننموده و خود نیز هر وقت فرصت را مهیا دیده اند به زیارت آن حضرت رفته و به صورت عملی نیز اهمیت زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) را برای مردم بیان نموده اند، که در این باره روایاتی با مضامین بسیار عالی نقل شده تا جایی که بعضی از این ذوات مقدسه برای شفای بیماری خودشان کسی را به زیارت قبر مبارک حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) فرستاده تا برای شفای بیماری آنها دعا کند، و نیز بعضی از امامان (علیهم السّلام) در مورد زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) به گونه ای سخن گفتند که بعضی از علمای بزرگوار شیعه از آن، وجوب زیارت آن حضرت را فهمیدند.روایت های نقل شده از اهل بیت (علیهم السّلام) در باب زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) به صورت یکسان نبوده، و با توجه به شرایطی که حضرات در آن به سر می بردند، مختلف می باشند، به صورتی که با مراجعه به کتاب های حدیثی شیعه، می بینیم بعضی از معصومان (علیهم السّلام) از آنها روایت های زیادی در این باب نقل شده، ولی از بعضی دیگر، کمتر به چشم می خورد، ولی این قضیه دلیل بر کم بودن روایت در این باب نمی باشد، زیرا تعداد روایت موجود در این باب، بسیار زیاد می باشد که به جرات می توان گفت از حد تواتر نیز گذشته استدر این مقاله سعی شده که زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) در سیره معصومان (علیهم السلام) -به ترتیب- به صورت مختصر بررسی شود.
سیره پیامبر اسلام
پاره ای از روایات در کتاب های حدیثی شیعه به سفارش پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) به زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) پرداخته است که می شود از این روایات، اهمیت زیارت حضرت امام حسین (علیه السّلام) را به خوبی فهمید.حَدَّثَنِی اَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ قَالَ حَدَّثَنِی اَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَی التَّلَّعُکْبَرِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ زَکَرِیَّا الْعَدَوِیُّ النَّصْرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اِبْرَاهِیمَ بْنِ الْمُنْذِرِ الْمَکِّیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ الْهَیْثَمِ قَالَ حَدَّثَنِی الْاَجْلَحُ الْکِنْدِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی اَفْلَحُ بْنُ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ کَعْبٍ عَنْ طَاوُسٍ الْیَمَانِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه واله وسلم)وَ الْحَسَنُ عَلَی عَاتِقِهِ وَ الْحُسَیْنُ عَلَی فَخِذِهِ یَلْثِمُهُمَا وَ یُقَبِّلُهُمَا وَ یَقُولُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُمَا وَ عَادِ مَا(مَنْ ) عَادَاهُمَا ثُمَّ قَالَ یَا ابن عَبَّاسٍ کَاَنِّی بِهِ وَ قَدْ خُضِبَتْ شَیْبَتُهُ مِنْ دَمِهِ یَدْعُو فَلَا یُجَابُ وَ یَسْتَنْصِرُ فَلَا یُنْصَرُ قُلْتُ مَنْ یَفْعَلُ ذَلِکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ شِرَارُ اُمَّتِی مَا لَهُمْ لَا اَنَالَهُمُ اللَّهُ شَفَاعَتِی ثُمَّ قَالَ یَا ابن عَبَّاسٍمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ کُتِبَ لَهُ ثَوَابُ اَلْفِ حَجَّةٍ وَ اَلْفِ عُمْرَةٍ اَلَا وَ مَنْ زَارَهُ فَکَاَنَّمَا زَارَنِی وَ مَنْ زَارَنِی فَکَاَنَّمَا زَارَ اللَّهَ وَ حَقُّ الزَّائِرِ عَلَی اللَّهِ اَنْ لَا یُعَذِّبَهُ بِالنَّار.
خزاز رازی، علی بن محمد، الوفاة:القرن الرابع، کفایة الاثر فی النصّ علی الائمة الاثنی عشر، ص۲۴.
روایت بسیار جالبی از امیرالمومنین (علیه السّلام) درباره زیارت اباعبدالله (علیه السّلام) نقل شده است که امام (علیه السّلام) از نرفتن به زیارت امام حسین (علیه السّلام) تعبیر به جفا می کند که این خود حاکی از اهمیت زیارت حضرت اباعبدالله (علیه السّلام) می باشد.حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ اَحْمَدَ بْنِ اَبِی دَاوُدَ عَنْ سَعْدٍ عَنْ اَبِی عُمَرَ الْجَلَّابِ عَنِ الْحَرْثِ(الْحَارِثِ ) الْاَعْوَرِ قَالَ قَالَ عَلِیٌّ (علیه السلام) بِاَبِی وَ اُمِّی الْحُسَیْنَ الْمَقْتُولَ بِظَهْرِ الْکُوفَةِ وَ اللَّهِ لَکَاَنِّی اَنْظُرُ اِلَی الْوَحْشِ مَادَّةً اَعْنَاقَهَا عَلَی قَبْرِهِ مِنْ اَنْوَاعِ الْوَحْشِ یَبْکُونَهُ وَ یَرْثُونَهُ لَیْلًا حَتَّی الصَّبَاحِ فَاِذَا کَانَ ذَلِکَ فَاِیَّاکُمْ وَ الْجَفَاءَ.
ابن قولویه، جعفر بن محمد، الوفاة:۳۶۷، کامل الزیارات، ج۱، ص۲۹۱، محقق:امینی، عبد الحسین ، چاپ اول ، ناشر:دار المرتضویة، ۱۳۵۶ ش.
...

[ویکی شیعه] زیارت امام حسین (ع). زیارت امام حسین(ع) به معنای حضور زائر در حرم امام حسین(ع) به قصد اظهار ارادت و احترام و کسب فیض معنوی، در فرهنگ شیعی یکی از برترین عبادت های مستحبی است که در مناسبت های متعدد دینی مانند عاشورا، اربعین، نیمه شعبان، عرفه، اعیاد فطر و قربان و شب های جمعه سفارش بیشتری به آن شده است. امامان شیعه به رغم تنگناها و سخت گیری های حاکمان وقت، همواره با ذکر فضیلت کربلا و منزلت رفیع حائر حسینی، شیعیان را به زیارت و بزرگداشت آن ترغیب کرده اند. در احادیث متعدد، افزون بر ذکر پاداش اخروی و آثار زیارت حرم امام حسین(ع)، آداب حضور در حرم و کیفیت زیارت مزار آن حضرت به تفصیل بیان شده است.
بر اساس برخی روایات دینی، محل شهادت امام حسین(ع) از دوره های پیش از اسلام مورد احترام بوده است. بنابر روایتی، علی علیه السلام نیز به هنگام بازگشت از جنگ صفین در کربلا حادثه عاشورا را یاد کرد و گریست.
گفته اند اولین زائر قبر امام حسین(ع) جابر بن عبدالله انصاری بود که با عطیه عوفی خود را در اربعین شهادت امام از مدینه به کربلا رساند. سید بن طاووس در لهوف معتقد است حضرت زینب(س) و سایر اسرای کربلا نیز در این روز خود را به کربلا رسانده بودند. برخی نیز نخستین زائر را عبیدالله بن حر جعفی می دانند.

پیشنهاد کاربران

بپرس