[ویکی نور] «ابوالقاسم خلف بن عباس زهراوی قرطبی» از پزشکان نامدار قرن چهارم هجری، در سال 325ق (936م) در الزهراء از روستاهای اطراف قرطبه دیده به جهان گشود.
وی درابتدا به تحصیل علوم دینی پرداخت و نزد پدرش بسیاری از علوم دین و فقه را فراگرفت. بعد از چند سال به قرطبه که در آن روزگار از مهم ترین مراکز علمی در سرزمین های اسلامی بود مهاجرت نمود. زهراوی در این شهر پس از آشنایی با یکی از اطبای ساکن قرطبه و به تشویق او به تحصیل علوم پزشکی پرداخت و به سرعت مراحل ترقی در این زمینه را طی کرد به گونه ای که مهارت او در دانش پزشکی بسیاری از پزشکان را به شگفتی وا می داشت.
روزگاری که زهراوی درآن می زیست روزگاری بود که تمدن اسلامی در اوج نشاط علمی به سر می برد. نگاهی به تاریخ به ما نشانی می دهد که هم عصر با زهراوی پزشکان و جراحانی همانند هارون بن موسی اشبونی، خالد بن یزید بن رومان، حامد بن سمجون و سلیمان بن جلجل می زیسته اند. با این حال زهراوی سرآمد همه پزشکان عصر خود شد و به خصوص در تشریح و جراحی او را می توان از شاخص ترین افراد دانست و شاید بتوان او را پایه گذار علم جراحی در تاریخ پزشکی دانست. اهمیت آنچه زهراوی در شاخه جراحی انجام داده هنگامی بیشتر برای ما جلوه گر می شود که بدانیم در روزگار زهراوی اروپائیان نه تنها با علم جراحی آشنایی و سروکار نداشتند، بلکه کلیسا جراحی را کاری حرام اعلام نموده بود.
شهرت روز افزون زهراوی تا آنجا پیشرفت که بسیاری از بیماران از نقاط دوردست حتی کشورهای اروپایی برای معالجه به پیش او می رفتند.
ابن اصیبعه او را چنین ستوده است: کان طبیباً فاضلاً خبیراً بالادویة المفردة و المرکبة، جید العلاج و له تصانیف مشهورة فی صناعة الطب. (عیون الابناء فی طبقات الاطباء، ص501).
وی درابتدا به تحصیل علوم دینی پرداخت و نزد پدرش بسیاری از علوم دین و فقه را فراگرفت. بعد از چند سال به قرطبه که در آن روزگار از مهم ترین مراکز علمی در سرزمین های اسلامی بود مهاجرت نمود. زهراوی در این شهر پس از آشنایی با یکی از اطبای ساکن قرطبه و به تشویق او به تحصیل علوم پزشکی پرداخت و به سرعت مراحل ترقی در این زمینه را طی کرد به گونه ای که مهارت او در دانش پزشکی بسیاری از پزشکان را به شگفتی وا می داشت.
روزگاری که زهراوی درآن می زیست روزگاری بود که تمدن اسلامی در اوج نشاط علمی به سر می برد. نگاهی به تاریخ به ما نشانی می دهد که هم عصر با زهراوی پزشکان و جراحانی همانند هارون بن موسی اشبونی، خالد بن یزید بن رومان، حامد بن سمجون و سلیمان بن جلجل می زیسته اند. با این حال زهراوی سرآمد همه پزشکان عصر خود شد و به خصوص در تشریح و جراحی او را می توان از شاخص ترین افراد دانست و شاید بتوان او را پایه گذار علم جراحی در تاریخ پزشکی دانست. اهمیت آنچه زهراوی در شاخه جراحی انجام داده هنگامی بیشتر برای ما جلوه گر می شود که بدانیم در روزگار زهراوی اروپائیان نه تنها با علم جراحی آشنایی و سروکار نداشتند، بلکه کلیسا جراحی را کاری حرام اعلام نموده بود.
شهرت روز افزون زهراوی تا آنجا پیشرفت که بسیاری از بیماران از نقاط دوردست حتی کشورهای اروپایی برای معالجه به پیش او می رفتند.
ابن اصیبعه او را چنین ستوده است: کان طبیباً فاضلاً خبیراً بالادویة المفردة و المرکبة، جید العلاج و له تصانیف مشهورة فی صناعة الطب. (عیون الابناء فی طبقات الاطباء، ص501).
wikinoor: زهراوی،_خلف_بن_عباس