زنان در مهندسی

زنان غالباً در زمینه های علمی و حرفه ای مهندسی کم نماینده هستند، با این حال زنان زیادی در زمینه های مختلف مهندسی از نظر تاریخی و فعلی مشارکت داشته اند. [ ۱] تعدادی سازمان و برنامه برای ایجاد و غلبه بر این سنت نابرابری جنسیتی ایجاد شده است. برخی این شکاف جنسیتی را نکوهش کرده و گفته اند که این نشانگر عدم وجود استعداد بالقوه است. [ ۱] اگرچه شکاف جنسیتی به طور کلی در حال کاهش است، اما هنوز یک اختلاف فزاینده با زنان اقلیت در مقایسه با همتایان سفیدپوست آنها وجود دارد. [ ۱] کلیشه های جنسیتی، میزان پایین دانشجویان دختر مهندسی و فرهنگ مهندسی عواملی هستند که می توانند به شرایط فعلی که مردان در حوزه مهندسی تحت سلطه هستند، کمک کنند.
تاریخچه زنان به عنوان طراح و سازنده ماشین آلات و سازه ها پیش از پیشرفت مهندسی به عنوان یک حرفه است. پیش از ایجاد اصطلاح «مهندس» در قرن یازدهم، زنان به پیشرفت تکنولوژیکی جوامع در سراسر جهان کمک کرده بودند. تا قرن نوزدهم، زنانی که در کارهای مهندسی شرکت می کردند، غالباً آموزش ریاضی یا علمی می دیدند. ایدا لاولیس قبل از شروع همکاری با چارلز ببیج در موتور تحلیلی وی که به عنوان «اولین برنامه نویس رایانه» به وی اعطا می شود، در ریاضیات تحصیل کرده است. در سال های اولیه قرن ۲۰، تعداد بیشتری از زنان در برنامه های مهندسی پذیرفته می شدند، اما مردان در بخش های خود به طور کلی به آن ها به عنوان ناهنجاری نگاه می کردند.
اولین دانشگاهی که لیسانس مهندسی برای زنان در دانشگاه اعطا کرد، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی بود. الیزابت براگ در سال ۱۸۷۶ لیسانس مهندسی عمران شد و به عنوان اولین مهندس زن در ایالات متحده درآمد. [ ۲] پیش از قرن نوزدهم، بسیار نادر بود که زنان در هر رشته ای مدرک لیسانس بگیرند زیرا به دلیل اختلاف جنسیت، فرصت ثبت نام در دانشگاه ها را نداشتند. برخی از دانشگاه ها از اوایل دهه ۱۸۰۰ پذیرش زنان را در کالج های خود آغاز کردند و از اواسط دهه ۱۸۰۰ آنها را در کلیه برنامه های دانشگاهی از جمله مهندسی پذیرفتند. [ ۲]
در ایالات متحده، ورود به جنگ جهانی دوم کمبود جدی استعداد مهندسی را ایجاد کرد، زیرا مردان به نیروهای مسلح اعزام شدند. برای رفع این کمبود، ابتکاراتی مانند آموزش مهندسی جنرال الکتریک برای زنان دارای مدرک ریاضی و فیزیک و برنامه مهندسی کورتیس - رایت در میان سایر فرصت های جدیدی را برای زنان در مهندسی ایجاد کرد. کورتیس - رایت با دانشگاه کرنل، دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، دانشگاه پردو، دانشگاه مینه سوتا، دانشگاه تگزاس در آستین، مؤسسه پلی تکنیک رنسلیر و دانشگاه ایالتی آیووا برای ایجاد یک برنامه درسی مهندسی که ده ماه به طول انجامید و بیشتر روی طراحی و تولید هواپیما تمرکز داشت، همکاری کرد. [ ۳]