زمینه های تکدی

[ویکی فقه] زمینه های تکدی (قرآن). تکدی به معنای گدایی کردن، دریوزگی، تکلف در سؤال و حاجت خواهی از این و آن در کوی و برزن ذکر شده است. بر اساس آیات قرآن کریم، فقر و نیازمندی از زمینه های تکدی می باشد.
بر اساس آیات قرآن، فقر و نیازمندی، زمینه تکدی و اصرار بر درخواست از مردم می باشد:«للفقراء الذین احصروا فی سبیل الله لایستطیعون ضربـا فی الارض یحسبهم الجاهل اغنیاء من التعفف تعرفهم بسیمـهم لایسـلون الناس الحافـا وما تنفقوا من خیر فان الله به علیم؛ (انفاق شما، مخصوصا باید) برای نیازمندانی باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته اند؛ (و توجه به آیین خدا، آنها را از وطن های خویش آواره ساخته؛ و شرکت در میدان جهاد، به آنها اجازه نمی دهد تا برای تامین هزینه زندگی، دست به کسب و تجارتی بزنند؛) نمی توانند مسافرتی کنند (و سرمایه ای به دست آورند؛) و از شدت خویشتن داری، افراد ناآگاه آنها را بی نیاز می پندارند؛ اما آنها را از چهره هایشان می شناسی؛ و هرگز با اصرار چیزی از مردم نمی خواهند. (این است مشخصات آنها!) و هر چیز خوبی در راه خدا انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است».
معنای الحاف در آیه
از نفی سؤال الحافی چنین فهمیده می شود که زمینه برای سؤال و تکدی در این فقرا وجود دارد که همان فقر است. ولی آنها چنین کاری نمی کنند.اصولا آنها از مردم چیزی نمی خواهند تا چه رسد به اینکه اصرار در سؤال داشته باشند، و به تعبیر دیگر معمول نیازمندان عادی اصرار در سؤال است اما آنها یک نیازمند عادی نیستند.