زمین لرزه کوبه

زمین لرزهٔ کوبه یا زمین لرزهٔ بزرگ هانشین زمین لرزه ای است با بزرگای گشتاوری ۶٫۸ یا با بزرگی ۷/۳درجه در مقیاس ریشتر، که در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۵، در ساعت ۵:۴۶ صبح شهر کوبه در ژاپن را به مدت ۲۰ثانیه لرزاند و در هم کوبید. این زمین لرزه یکی از بدترین رویدادهای طبیعی در ژاپن بود که خسارات شدیدی به بار آورد و باعث خرابی بسیاری از پل ها و سازه های دیگر شد.
کانون این زمین لرزه در عمق ۱۴کیلومتر آب های سواحل شهر کوبه اعلام شد، مسوولان ژاپنی، علت بالا بودن سطح آسیب ها و ویرانی های شهر کوبه را نوع این زمین لرزه می دانند که تقریباً در زیر منطقه و به صورت عمودی رخ داده بود. ویرانی شهر کوبه به مردم ژاپن این احساس را داد که با وجود پایان یافتن جنگ جهانی دوم، ژاپن همچنان آسیب پذیر است.
بعدها باوجود جبران آسیب های زمین لرزه و بازسازی بندر کوبه، مردمی که شاهد این رویداد بودند همچنان از مشکلات روانی آن رنج می بردند.
در نتیجهٔ این زمین لرزه ۶هزار و ۴۳۳نفر کشته و بیش از ۴۳هزار نفر زخمی شدند. حدود ۱۰درصد از کل تلفات این زلزله به علت آتش سوزی تأسیسات شهری پس از وقوع زمین لرزه بود. در جریان این زمین لرزه، حدود ۲۵۰هزار دستگاه ساختمان و تأسیسات زیر بنایی در استان هیوگو و استان های همسایهٔ آن تخریب شد.
خرابی های گستردهٔ ناشی از این زمین لرزه، سبب بی خانمان و آواره شدن ۳۰۰ هزار نفر شد. ژاپنی ها خسارت وارده به شهر کوبه و مناطق مجاور آن را در مجموع حدود یکصد میلیارد دلار برآورد کرده اند.
مبلغی که دولت ژاپن برای بازسازی شهر کوبه اختصاص داد، در حدود ۱۶ میلیارد دلار بود. دولت های مرکزی، محلی و بخش خصوصی به طور نمونه در طول سال های بعد از این زلزله افزون بر ۱۲تریلیون ین برای بازسازی شهر کوبه هزینه کردند.
این زلزله با وجود تمامی هزینه های مالی و انسانی اش، محل های کاستی در یک ساختار شهری امروزی در برابر زمین لرزه را به خوبی آشکار کرد؛ به همین کارشناسان زلزله از این رویداد به عنوان یک مدل حقیقی و ارزشمند مطالعاتی در زمینهٔ شناخت زمین لرزه و آثار تخریبی آن در جوامع شهری امروزی و صنعتی استفاده کردند.
زمین لرزهٔ کوبه در شهری روی داد که ساختمان ها و زیرساخت های آن از حداقل استانداردهای ایمنی برخودار بود، به همین دلیل مطالعه بر روی این شهر و بهره گیری از نتایج آن برای دیگر شهرها ارزشمند است.