زمان های دعا

[ویکی فقه] زمان های دعا، آن زمان های مخصوصی هستند که طبق آیات و روایات دعا زودتر مستجاب می شود. زمان های دعا به دو نوع تقسیم می شوند: نوع اول زمان های نامتعین و نسبی که در هر ساعت از شبانه روز می تواند پیش بیاید، نوع دوم زمان های متعین و خاص که از طرف شارع معین شده است.
دعا در فرهنگ اسلامی از جایگاه بسیار والایی برخوردار است و از آن به عنوان سلاح مؤمن و یکی از بهترین راه های کمال و رسیدن به اهداف متعالی و ارتباط با خداوند متعال یاد شده است. در روایات معصومین و دستورات بزرگان، همواره توصیه به دعا کردن شده که دعا در هر شرایط زمانی و مکانی و روحی افراد امکان پذیر و مؤثر است، امّا برخی از مکان ها و زمان ها با توجه به اهمیت آنها، جهت استجاب دعا تأثیر خاصی دارند و خداوند برخی از زمان ها و مکان ها را نسبت به دیگر مکان ها و زمان ها فضیلت و برتری داده است؛ مانند برتری شهر مکه نسبت به دیگر سرزمین ها و فضیلت شب قدر نسبت به هزار ماه. خداوند این فضیلت ها را برای آن قرار داده تا انسان بتواند با استفاده از آنها هرچه بهتر و بیشتر به خداوند تقرب جوید.
انواع زمان های دعا
زمان های دعا به دو نوع تقسیم می شوند: نوع اول زمان های نامتعین و نسبی که در هر ساعت از شبانه روز می تواند پیش بیاید و بستگی به اعمال خود شخص یا حوادث پیرامون دارد.دوم زمان های متعین و خاص که از طرف شارع معین شده است.
← زمان های نامتعین
۱. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۶، ص۴۳۷.
...