زبان های سپیک یا رود سپیک خانواده زبانی متشکل از ۵۰ زبان پاپوآیی هستند که در حوضه رودخانه سپیک در شمال پاپوآ گینه نو تکلم می شوند. این زبان ها توسط دونالد لایکاک در سال ۱۹۶۵ به شکلی نسبتاً محدودتر از آنچه در اینجا ارائه شده، پیشنهاد شدند. آن ها تمایل به واج شناسی ساده دارند و دارای چند همخوان و واکه و معمولاً بدون نواخت هستند.
شناخته شده ترین زبان سپیک، ایتامول است. پرجمعیت ترین آن ها، هم خانواده های ایتامول، آبلام و بویکن، هرکدام با حدود ۳۵٫۰۰۰ سخنران هستند.
زبان های سپیک بر اساس پژوهش های آشر به صورت زیر رده بندی می شوند:[ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشناخته شده ترین زبان سپیک، ایتامول است. پرجمعیت ترین آن ها، هم خانواده های ایتامول، آبلام و بویکن، هرکدام با حدود ۳۵٫۰۰۰ سخنران هستند.
زبان های سپیک بر اساس پژوهش های آشر به صورت زیر رده بندی می شوند:[ ۲]
wiki: زبان های سپیک