زبان های سامی اتیوپیایی

زبان های سامی اتیوپیایی ( همچنین اتیوپی - سامی، اتیوسامی، اتیوپیایی یا حبشی ) [ ۲] خانواده ای از زبان ها است که در اتیوپی، اریتره و سودان گویش می شوند. آن ها شاخه غربی زبان های سامی جنوبی را تشکیل می دهند، که خود زیر شاخه ای از زبان های سامی و بخشی از خانواده زبان های آفروآسیایی است.
امهری، زبان رسمی و کاری دولت فدرال اتیوپی و منطقه امهارا، حدود ۶۲ میلیون سخنگو ( از جمله سخنگویان زبان دوم ) دارد و پرسخنگوترین زبان سامی اتیوپی است. تیگرینا نیز ۷ میلیون گوینده دارد و بزرگ ترین زبان اریتره است. [ ۳] [ ۴] شمار کمی از گویندگان تیگره در سودان حضور دارند. زبان گعز دارای یک تاریخ ادبی به خط خود است که به قرن اول میلادی برمی گردد. این زبان دیگر تکلم نمی شود اما تاکنون به عنوان زبان مذهبی کلیسای ارتدکس توحیدی اتیوپی و اریتره و همچنین همتایان کاتولیک شرقی آن ها باقی مانده است.
تقسیم به شاخه های شمالی و جنوبی توسط کوهن ( ۱۹۳۱ ) و هتزرون ( ۱۹۷۲ ) ایجاد شد و مورد استقبال گسترده قرار گرفت، اما اخیراً این دسته بندی توسط راینر وویگت به چالش کشیده شده است. [ ۵] وویگت دسته بندی ارائه شده توسط کوهن و هتزرون را رد می کند و نتیجه می گیرد که آن ها آن قدر از هم دور نیستند تا بتوان جداگانه در شمال و جنوب گروه بندی شوند. [ ۶]
• اتیوپیایی شمالی
• گعز ( اتیوپیایی ) [ ۷]
• تیگرینیا
• تیگره
• داهالیک
• اتیوپیایی جنوبی عرضی
• امهری – آرگوببا
• امهری - زبان کار دولت فدرال اتیوپی. [ ۸]
• آرگوببا
• هراری
• گوراگی شرقی
• سلیته
• زوای ( زای )
• گروه n:
• گافات - منقرض
• سودو ( کیستان )
• مسمس - منقرض
• موهر
• گوراگی غربی
• مسقان ( مسقان )
• سبات بت
• گوراگی سبات بت ( گویش های چها، ازها، گومر، گورا )
• اینور