زبان میانجی جهانی

زبان میانجی جهانی، زبان بین المللی یا زبان مشترک جهانی زبانی است که برای تماس و ارتباط میان مردمی با ملیت ها و زبان های گوناگون به کار می رود. یک زبان میانجی همیشه به عنوان زبان دوم و بین المللی به کار برده می شود و قصد جای گزینیِ زبان های ملی موجود را ندارد.
تاریخ زبان میانجی جهانی همیشه درطول تاریخ برای هرنوع ارتباط دوستانه یا غیردوستانه بوده است. زبان میانجی جهانی به دو دوره باستان و نوین تقسیم می شود:
در دنیای غیرمدرن و باستانی از زبان فارسی باستان، یونانی باستان، لاتین و عربی می توان نام برد که زبان رسمی کشورهای مختلفی بوده است؛ از جمله ترکیه، هندوستان، پادشاهی بنگاله و…
در دوران کهن زبان لاتین و عربی جزو زبان های مقدس محسوب می شدند و دارای منابع گسترده اطلاعاتی درباره ادیان شناخته می شدند.
به زبان های انگلیسی، روسی، فرانسوی، اسپانیایی و … هر کدام تا حدودی نقش زبان میانجی ( جهانی ) را در بخش های به خصوصی از جهان بازی می کنند ولی، زبان های فراساختهٔ اسپرانتو، ایدو، اینترلینگوا و … برای نیل به این هدف در مقیاس کل جهان، طراحی و ساخته شده اند.
موفق ترین و پرمتکلم ترین آن ها تاکنون زبان اسپرانتو بوده است، که یونسکو نیز تابه حال دو قطعنامه در مورد آن تصویب کرده و به تمامی کشورهای عضو خود توصیه کرده است تا آموزش زبان اسپرانتو را در مدارس و دانشگاه های خود وارد سازند. [ ۱]
زبان های فارسی، اسپانیایی، فرانسوی، عربی و ماندارین که در گسترهٔ پهناوری به عنوان زبان دوم و کمکی بکار رفته اند، گاهی به سطح میانجی جهانی نزدیک شده اند. [ ۱]
در جهان نوین اکثر سیاستمداران تمایل صحبت به پرگویش ترین زبان غیربومی هستند. امروزه انگلیسی پرگویش ترین زبان غیربومی در جهان است. اکثر سیاستمداران زبان انگلیسی را تا حدودی متوجه می شوند. آنگلا مرکل، امانوئل مکرون، شینزو آبه،