زبان مالایی ( به مالایی: Bahasa Melayu ) زبانی آسترونزیایی است که توسط ۲۹۰ میلیون نفر جمعیت که عمدتاً از مردم مالایی هستند در کشورهای مالزی، اندونزی، برونئی، سنگاپور و بخش هایی از تایلند صحبت می شود. مالایی زبان ساکنان سراسر تنگه مالاکا شامل سواحل شبه جزیره مالایا در مالزی و ساحل شرقی سوماترا در اندونزی است و همچنین به عنوان زبان بومی در غرب ساراواک و کالیمانتان غربی در بورنئو نیز کاربرد دارد. مالایی زبان بازرگانی در بخش هایی از فیلیپین به ویژه مجمع الجزایر سولو و پالاوان است.
مالایی دارای نام های رسمی پرشماری است. در مالزی بدان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) یا Bahasa Malaysia ( زبان مالزیایی ) ، در برونئی و سنگاپور بدان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) و در اندونزی بدان Bahasa Indonesia ( زبان اندونزیایی ) گفته می شود. گرچه اندونزیایی ها از گونه های مالایی رایج در مرکز تا جنوب سوماترا که بومی این مناطق است، به عنوان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) یاد می کنند و آن ها را یکی از زبان های محلی خود می دانند. گویش میانجی میان مالایی تباران اندونزیایی است که دلیل آن وجود انبوه فیلم ها و برنامه های تلویزیونی و رادیویی و منابع مالایی به این گویش است. [ ۶]
مالایی معیار که مالایی دیوانی نیز نامیده می شود، زبان ادبی سلطان نشین های ملاکا و جوهور تا پیش از استعمار بود و بدین دلیل گاه به مالایی، ملاکایی، جوهوری و ریائویی می گویند تا با سایر زبان های مالایی تبار اشتباه نشود. مطابق اتنولوگ، چندین گونه از زبان های مالایی که در حال حاضر به عنوان زبان های جداگانه فهرست می شوند، از جمله گونه های اورنگ اصلی شبه جزیره مالایی، چنان با مالایی معیار ارتباط نزدیکی دارند که می توان آن ها را به عنوان گویش این زبان دسته بندی کرد. همچنین چندین زبان کریول و مخلوط بر پایه مالایی وجود دارد که از مالایی کلاسیک و همچنین مالایی ماکاساری ایجاد شده اند.
زبان شناسان تاریخی در مورد احتمال گسترش سرزمین اولیه مالایی زبان در غرب بورنئو تا سواحل برونئی اتفاق نظر دارند. گونه ای که به نام نیامالایی شناخته می شود حداقل تا سال ۱۰۰۰ پیش از میلاد در بورنئو صحبت می شد و گفته می شود زبان اجدادی تمام زبان های مالایی بعدی است. نیای آن، نیامالایو - پلی نزیایی، از نوادگان زبان نیاآسترونزیایی، حداقل در سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد، و احتمالاً در نتیجه گسترش مردمان آسترونزیایی به جنوب شرق آسیا از جزیره تایوان، شروع به تجزیه کرد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمالایی دارای نام های رسمی پرشماری است. در مالزی بدان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) یا Bahasa Malaysia ( زبان مالزیایی ) ، در برونئی و سنگاپور بدان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) و در اندونزی بدان Bahasa Indonesia ( زبان اندونزیایی ) گفته می شود. گرچه اندونزیایی ها از گونه های مالایی رایج در مرکز تا جنوب سوماترا که بومی این مناطق است، به عنوان Bahasa Melayu ( زبان مالایی ) یاد می کنند و آن ها را یکی از زبان های محلی خود می دانند. گویش میانجی میان مالایی تباران اندونزیایی است که دلیل آن وجود انبوه فیلم ها و برنامه های تلویزیونی و رادیویی و منابع مالایی به این گویش است. [ ۶]
مالایی معیار که مالایی دیوانی نیز نامیده می شود، زبان ادبی سلطان نشین های ملاکا و جوهور تا پیش از استعمار بود و بدین دلیل گاه به مالایی، ملاکایی، جوهوری و ریائویی می گویند تا با سایر زبان های مالایی تبار اشتباه نشود. مطابق اتنولوگ، چندین گونه از زبان های مالایی که در حال حاضر به عنوان زبان های جداگانه فهرست می شوند، از جمله گونه های اورنگ اصلی شبه جزیره مالایی، چنان با مالایی معیار ارتباط نزدیکی دارند که می توان آن ها را به عنوان گویش این زبان دسته بندی کرد. همچنین چندین زبان کریول و مخلوط بر پایه مالایی وجود دارد که از مالایی کلاسیک و همچنین مالایی ماکاساری ایجاد شده اند.
زبان شناسان تاریخی در مورد احتمال گسترش سرزمین اولیه مالایی زبان در غرب بورنئو تا سواحل برونئی اتفاق نظر دارند. گونه ای که به نام نیامالایی شناخته می شود حداقل تا سال ۱۰۰۰ پیش از میلاد در بورنئو صحبت می شد و گفته می شود زبان اجدادی تمام زبان های مالایی بعدی است. نیای آن، نیامالایو - پلی نزیایی، از نوادگان زبان نیاآسترونزیایی، حداقل در سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد، و احتمالاً در نتیجه گسترش مردمان آسترونزیایی به جنوب شرق آسیا از جزیره تایوان، شروع به تجزیه کرد. [ ۷]
wiki: زبان مالایی