فنیقی زبانی بود که ابتدا در ناحیهٔ ساحلی ( که در فنیقی، عربی و آرامی کنعان، در یونانی و لاتین فنیقیه و در زبان مصری، پوت نامیده می شد ) با آن سخن گفته می شد. این زبان بخشی از زیرگروه کنعانی زبان های سامی شمال غربی است که سایر اعضای آن، عبری، آمونی، موآبی و ادومی هستند. [ ۳] [ ۴]
مردم مناطقی که اکنون لبنان، ساحل سوریه، ساحل شمالی اسرائیل و بخش هایی از قبرس شناخته می شوند، به زبان فنیقی سخن می گفتند و نیز دست کم زبانی معتبر در بخش هایی از آناتولی بود. [ ۵] هم چنین زبان مورد استفاده در مستعمرات فنیقی در امتداد ساحل جنوب غربی دریای مدیترانه از جمله بخش هایی از تونس، مراکش، لیبی و الجزایر کنونی و بخش های شمالی آن از جمله مالت، غرب سیسیل، ساردینیا، کرس، جزایر بالئاری و جنوب اسپانیا بود.
زبان فنیقی به همراه زبان کارتاژی از روی ۱۰ هزار کتیبهٔ بازمانده شناخته شد و با متن های به جا مانده از کتاب های نوشته شده به زبان های دیگر کامل شد. افزون بر کتیبه های پرشمار، این باور وجود دارد که فنیقی در سایر انواع منابع مکتوب نیز موجود بوده که اکنون از میان رفته اند.
نویسندگان رومی از جمله سالوست به برخی از کتاب های نوشته شده به زبان کارتاژی اشاره کرده اند، ولی به استثنای برخی ترجمه ها ( مانند رسالهٔ ماگو ) یا قطعات ( مانند نمایش نامه های پلوتس ) چیزی از آن ها باقی نمانده است. پایهٔ ستون ملقارت یک کتیبهٔ دو زبانهٔ یونانی باستان و کارتاژی است که در ۱۶۹۴ در مالت کشف شد و به ژان - ژاک بارتلمی محقق فرانسوی امکان داد در سال ۱۷۵۸ الفبای آن را کشف و بازسازی کند. تا سال ۱۸۳۷ تنها ۷۰ کتیبهٔ فنیقی برای محققان شناخته شده بودند.
پس از آن که توافق نامهٔ تجاری میان تمدن اتروسک و گروهی از فنیقیان در حدود ۵۰۰ پیش از میلاد، در ۱۹۶۴ کشف شد، اطلاعات بیشتری از تمدن اتروسک از طریق مقایسه با زبان فنیقی که قابل فهم تر بود، به دست آمد.
فنیقیان نخستین جامعهٔ دارای خط سامی بودند که توانستند حکومت تشکیل دهند. الفبای فنیقی کهن ترین الفبای همخوان تأییدشده یا ابجد است. [ ۶] مرسوم است که این خط تا میانهٔ سدهٔ یازدهم پیش از میلاد که نخستین بار روی پیکان های برنزی مشاهده شد، با نام نیاکنعانی خوانده شود. [ ۷] این باور وجود دارد که الفبای آوایی فنیقی دست کم تاحدودی جد تقریباً همهٔ الفباهای کنونی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمردم مناطقی که اکنون لبنان، ساحل سوریه، ساحل شمالی اسرائیل و بخش هایی از قبرس شناخته می شوند، به زبان فنیقی سخن می گفتند و نیز دست کم زبانی معتبر در بخش هایی از آناتولی بود. [ ۵] هم چنین زبان مورد استفاده در مستعمرات فنیقی در امتداد ساحل جنوب غربی دریای مدیترانه از جمله بخش هایی از تونس، مراکش، لیبی و الجزایر کنونی و بخش های شمالی آن از جمله مالت، غرب سیسیل، ساردینیا، کرس، جزایر بالئاری و جنوب اسپانیا بود.
زبان فنیقی به همراه زبان کارتاژی از روی ۱۰ هزار کتیبهٔ بازمانده شناخته شد و با متن های به جا مانده از کتاب های نوشته شده به زبان های دیگر کامل شد. افزون بر کتیبه های پرشمار، این باور وجود دارد که فنیقی در سایر انواع منابع مکتوب نیز موجود بوده که اکنون از میان رفته اند.
نویسندگان رومی از جمله سالوست به برخی از کتاب های نوشته شده به زبان کارتاژی اشاره کرده اند، ولی به استثنای برخی ترجمه ها ( مانند رسالهٔ ماگو ) یا قطعات ( مانند نمایش نامه های پلوتس ) چیزی از آن ها باقی نمانده است. پایهٔ ستون ملقارت یک کتیبهٔ دو زبانهٔ یونانی باستان و کارتاژی است که در ۱۶۹۴ در مالت کشف شد و به ژان - ژاک بارتلمی محقق فرانسوی امکان داد در سال ۱۷۵۸ الفبای آن را کشف و بازسازی کند. تا سال ۱۸۳۷ تنها ۷۰ کتیبهٔ فنیقی برای محققان شناخته شده بودند.
پس از آن که توافق نامهٔ تجاری میان تمدن اتروسک و گروهی از فنیقیان در حدود ۵۰۰ پیش از میلاد، در ۱۹۶۴ کشف شد، اطلاعات بیشتری از تمدن اتروسک از طریق مقایسه با زبان فنیقی که قابل فهم تر بود، به دست آمد.
فنیقیان نخستین جامعهٔ دارای خط سامی بودند که توانستند حکومت تشکیل دهند. الفبای فنیقی کهن ترین الفبای همخوان تأییدشده یا ابجد است. [ ۶] مرسوم است که این خط تا میانهٔ سدهٔ یازدهم پیش از میلاد که نخستین بار روی پیکان های برنزی مشاهده شد، با نام نیاکنعانی خوانده شود. [ ۷] این باور وجود دارد که الفبای آوایی فنیقی دست کم تاحدودی جد تقریباً همهٔ الفباهای کنونی است.
wiki: زبان فنیقی