زبان ترکمنی

[ویکی فقه] تُرْکَمَنی، از زبان های ترکی نو، زبان مردم ترکمن و زبان رسمی کشور ترکمنستان است. ترکمنی از زبان های آلتایی و از شاخه اغوز (شاخه ای از زبان ترکی) است و گویشوران به این زبان بیشتر در ترکمنستان و شمال شرقی ایران و نواحی شمالی افغانستان سخن می گویند.
زبان ترکمنی، براساس تقسیم بندی کامری،
Comrie، B، ج۴، ص۱۸۸، Turkic Languages، International Encyclopedia of Linguistics، ed W Bright، New York/Oxford، ۱۹۹۲.
مرکز اصلی رواج زبان ترکمنی، جمهوری ترکمنستان است؛ اما ترکمنی زبانان را در جمهوری های ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، نیز در ایران، افغانستان، پاکستان و ترکیه نیز می توان یافت.
Comrie، B، ج۴، ص۱۸۸، Turkic Languages، International Encyclopedia of Linguistics، ed W Bright، New York/Oxford، ۱۹۹۲.
ترکمن های ایران که از۴ طایفۀ تکه، گوکلان، نخورلی و یموت هستند
گلی، امین، تاریخ سیاسی و اجتماعی ترکمنها، ج۱، ص۲۳۹، تهران، ۱۳۶۶ش.
...