زبان های برنامه نویسی ساختارهای زبانی دستور مدار الگوریتم را به وسیلهٔ ساختارهای دستوری متفاوت برای اجرای رایانه توصیف کرد و با این روش امکان نوشتن برنامه جهت تولید نرم افزارهای جدید برای وارد کردن متن برنامه، اجرا، همگردانی و رفع اشکال آن هستند.
یک زبان برنامه نویسی یک زبان مصنوعی انگلیسی است که برای بیان محاسباتی که توسط یک ماشین ( مخصوصاً رایانه ) قابل انجام است، طراحی شده است. زبان های برنامه نویسی برای ایجاد برنامه هایی به کار می روند که رفتار یک ماشین را مشخص می کنند، الگوریتم دقیق را بیان می کنند، یا روشی برای تعامل انسان و رایانه هستند. بسیاری از زبان های برنامه نویسی تعدادی قالب از ویژگی های نوشته شده دستوری یا نحو ( syntax ) و معناشناسی ( semantics ) دارند، چرا که رایانه ها دستورهای دقیقاً مشخص نیاز دارند. برخی توسط سند خصوصیات ( specification document ) تعیین شده اند ( برای مثال یک استاندارد ISO ) ، در حالی که برخی دیگر دارای پیاده سازی غالبی می باشند. ( مانند Perl ) اولین زبان برنامه نویسی به قبل از اختراع رایانه باز می گردد، و برای هدایت رفتار ماشین هایی مانند دستگاه های نساجی اتوماتیک و نوازنده های پیانو به کار می رفت.
صدها زبان برنامه نویسی خلق شده است، که بیشتر آن ها در زمینهٔ رایانه هستند. زمینه ای که هر ساله زبان های دیگر بسیاری در آن ایجاد می شود.
ویژی هایی که غالباً برای تشکیل یک زبان برنامه نویسی مهم شمرده می شوند:
• کاربرد: یک زبان برنامه نویسی، زبانی است که برای نوشتن برنامه های رایانه ای به کار می رود که رایانه ای را برای انجام محاسبات یا اجرای الگوریتم یا احتمالاً کنترل دستگاه های خارجی مثل چاپگر، ربات و… درگیر می کنند.
• هدف: زبان های برنامه نویسی با زبان های طبیعی تفاوت دارند و آن اینکه زبان های طبیعی فقط برای فعل و انفعالات بین مردم به کار می روند، درحالی که زبان های برنامه نویسی همچنین به انسان ها اجازه می دهد که از طریق دستورها با ماشین ها ارتباط برقرار کنند. برخی زبان های برنامه نویسی به وسیلهٔ یک دستگاه استفاده می شوند تا دستگاه دیگری را کنترل کند. برای مثال برنامه های پست اسکریپت ( PostScript ) غالباً توسط برنامهٔ دیگری برای کنترل یک چاپگر یا نمایشگر ایجاد می شوند.
• ساختارها: زبان های برنامه نویسی ممکن است ساختارهایی برای تعریف و تغییر داده ساختارها یا کنترل جریان اجرا داشته باشند.
• توان بیانگر: نظریه محاسبات، زبان ها را به وسیلهٔ محاسباتی که توان بیان آن ها را دارند طبقه بندی می کند. تمام زبان های «کامل تورینگ» می توانند مجموعه یکسانی از الگوریتم ها را پیاده سازی کنند. ANSI/ISO SQL و Charity مثال هایی هستند از زبان هایی که کامل تورینگ نیستند، ولی غالباً زبان برنامه نویسی نامیده می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک زبان برنامه نویسی یک زبان مصنوعی انگلیسی است که برای بیان محاسباتی که توسط یک ماشین ( مخصوصاً رایانه ) قابل انجام است، طراحی شده است. زبان های برنامه نویسی برای ایجاد برنامه هایی به کار می روند که رفتار یک ماشین را مشخص می کنند، الگوریتم دقیق را بیان می کنند، یا روشی برای تعامل انسان و رایانه هستند. بسیاری از زبان های برنامه نویسی تعدادی قالب از ویژگی های نوشته شده دستوری یا نحو ( syntax ) و معناشناسی ( semantics ) دارند، چرا که رایانه ها دستورهای دقیقاً مشخص نیاز دارند. برخی توسط سند خصوصیات ( specification document ) تعیین شده اند ( برای مثال یک استاندارد ISO ) ، در حالی که برخی دیگر دارای پیاده سازی غالبی می باشند. ( مانند Perl ) اولین زبان برنامه نویسی به قبل از اختراع رایانه باز می گردد، و برای هدایت رفتار ماشین هایی مانند دستگاه های نساجی اتوماتیک و نوازنده های پیانو به کار می رفت.
صدها زبان برنامه نویسی خلق شده است، که بیشتر آن ها در زمینهٔ رایانه هستند. زمینه ای که هر ساله زبان های دیگر بسیاری در آن ایجاد می شود.
ویژی هایی که غالباً برای تشکیل یک زبان برنامه نویسی مهم شمرده می شوند:
• کاربرد: یک زبان برنامه نویسی، زبانی است که برای نوشتن برنامه های رایانه ای به کار می رود که رایانه ای را برای انجام محاسبات یا اجرای الگوریتم یا احتمالاً کنترل دستگاه های خارجی مثل چاپگر، ربات و… درگیر می کنند.
• هدف: زبان های برنامه نویسی با زبان های طبیعی تفاوت دارند و آن اینکه زبان های طبیعی فقط برای فعل و انفعالات بین مردم به کار می روند، درحالی که زبان های برنامه نویسی همچنین به انسان ها اجازه می دهد که از طریق دستورها با ماشین ها ارتباط برقرار کنند. برخی زبان های برنامه نویسی به وسیلهٔ یک دستگاه استفاده می شوند تا دستگاه دیگری را کنترل کند. برای مثال برنامه های پست اسکریپت ( PostScript ) غالباً توسط برنامهٔ دیگری برای کنترل یک چاپگر یا نمایشگر ایجاد می شوند.
• ساختارها: زبان های برنامه نویسی ممکن است ساختارهایی برای تعریف و تغییر داده ساختارها یا کنترل جریان اجرا داشته باشند.
• توان بیانگر: نظریه محاسبات، زبان ها را به وسیلهٔ محاسباتی که توان بیان آن ها را دارند طبقه بندی می کند. تمام زبان های «کامل تورینگ» می توانند مجموعه یکسانی از الگوریتم ها را پیاده سازی کنند. ANSI/ISO SQL و Charity مثال هایی هستند از زبان هایی که کامل تورینگ نیستند، ولی غالباً زبان برنامه نویسی نامیده می شوند.
wiki: زبان برنامه نویسی