زبان برمه ای

دانشنامه عمومی

زبان برمه ای ( به برمه ای: မြန်မာဘာသာ ) یک زبان طبیعی از خانواده زبان های چینی - تبتی از شاخه زبان های لولو - برمه ای است. این زبان، زبان رسمی میانمار است و همچنین این زبان از سوی حکومت این کشور به طور رسمی با نام میانمار شناخته می شود. اما بیشتر همان نام برمه ای را به کار می برند. برمه ای زبان بومی نژاد بامار ( برمه ای ) و دیگر زیرشاخه های نژادی وابسته است. در برمه ۳۲ میلیون نفر به عنوان زبان نخست و اقلیت های نژادی به عنوان زبان دوم به این زبان سخن می گویند. این زبان در خارج از برمه کاربرد ندارد.
برمه ای جزو دسته زبان های تبتی - برمه ای از زیرشاخه های خانواده زبان های چینی - تبتی است. برمه ای یک زبان نواخت بر و منفرد است. این زبان از خط برمه ای استفاده می کند که از خط زبان مون مشتق شده که از خط برهمایی ریشه گرفته است.
برمه ای به دو دسته رده بندی می شود. یکی شکل رسمی است که در کارهای ادبی، انتشارات رسمی، برنامه های رادیویی و سخنرانی های رسمی به کار می رود. دیگری شکل گفتاری است که در گفتگوهای روزانه کاربرد دارد.
بخش عمده ای از واژه های برمه ای به خانواده زبان های تبتی - برمه ای تعلق دارد. با این وجود زبان برمه ای از زبان های پالی، انگلیسی و مون و در اندازه ای کمتر از زبان های چینی، سانسکریت و هندی تاثیر پذیرفته است.
وام واژه های پالی بیشتر مربوط به مذهب، حکومت، هنر و دانش هستند.
• وام واژه های انگلیسی بیشتر به فناوری، واحدهای سنجش و نهادهای نوین مربوط می شوند.
• زبان مون تاثیر زیادی در برمه ای داشته است و بسیاری از وام واژه های این زبان از زبان برمه ای قابل جداسازی نیستند.
• وام واژه های سانسکریت، چینی و هندی به تعداد کمتری در برمه ای دیده می شوند.
از سده شانزدهم میلادی که زبان فارسی، زبان رایج اهالی غرب برمه ( آراکان ) بود، بر زبان برمه ای نیز تأثیر گذاشت. امروزه نیز واژه های فارسی زیادی به ویژه اصطلاحات دریانوردی مانند بندر، شاه بندر، ناخدا در این زبان یافت می شوند. [ ۴]
عکس زبان برمه ای
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس