زبان بر خود بستن. [ زَ ب َ خوَد / خُدْ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) از حرف دیگران درباره خود جلوگیری کردن. مانع بدزبانی و غیبت دیگران شدن : پس کار خویش آنکه آگه نشست زبان بداندیش برخود ببست.سعدی ( بوستان ).
